ارایه مدلی برای ارتقای اخلاق دانشجویی

زمینه: مشاهده رفتارهای غیراخلاقی در میان دانشجویان سبب نگرانیهای عمدهای در میان متخصصان امر شده و همچنین بیم اثرات نامطلوب آتی این رفتارها بر نگرانیها افزوده است. لذا هدف پژوهش حاضر شناسایی ابعاد و مولفههای اخلاق دانشجویی و عوامل اثرگذار بر ارتقای آن و همچنین ارایه مدلی مناسب برای ارتقای اخلاق دانشجویی بود. روش: پژوهش حاضر از نظر ماهیت و هدف کاربردی، از نظر نوع دادهها کمی و از لحاظ روش اجرا از نوع توصیفی-پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش دانشجویان دانشگاههای آزاد استان قزوین بودند که 340 نفر از طریق جدول کرجسی مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی انتخاب شدند. برای جمع آوری دادهها از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد. از طریق تحلیل عاملی اکتشافی، آزمونtهمبستگی و رگرسیون دادهها تحلیل شد. یافتهها: ابعاد اخلاق دانشجویی عبارت اند از: اخلاق آموزشی، ملاحظات پژوهشی، صداقت پژوهشی، رفتار اجتماعی و رفتار فردی. همچنین عوامل اثرگذار بر ارتقای اخلاق دانشجویی نیز عبارت اند از: عوامل فردی- زمینهای، عوامل مدیریتی و عوامل آموزشی. بررسی وضعیت موجود اخلاق دانشجویی و مقایسه آن با وضعیت مطلوب نشان داد در همه ابعاد اخلاق دانشجویی و عوامل اثرگذار بر ارتقای اخلاق دانشجویی وضعیت نامطلوب و نامناسب بوده و با وضعیت مطلوب فاصله دارد. درنهایت مدل مناسب برای ارتقای اخلاق دانشجویی ارایه شد. نتیجه گیری: عوامل فردی-زمینه ای، مدیریتی و آموزشی میتوانند بر ارتقای اخلاق دانشجویی اثرگذار باشد. مدل ارتقای اخلاق دانشجویی درصورتیکه در دانشگاهها به کار گرفته شود، منجر به بهبود و ارتقای اخلاق دانشجویی میگردد.

کلیدواژه ها:

اخلاق دانشجویی ، ابعاد اخلاق دانشجویی ، مدل ارتقا