تعیین آلودگی فلزات سمی به روش استخراج در 6 مارک ورمی کمپوست حاصل از پسماندهای آلی شهر تهران
محل انتشار: فصلنامه سلامت و محیط زیست، دوره: 9، شماره: 2
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 412
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJHE-9-2_011
تاریخ نمایه سازی: 17 مرداد 1396
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: کود کمپوست برای بهبود ساختار و مواد مغذی خاک سودمند است. فلزات سمی مهمترین آلاینده هایی هستند که می توانند از طریق کود کمپوست وارد چرخه غذایی شوند و اثرات مضری بر سلامت انسان بگذارند. در این مطالعه میزان آرسنیک، جیوه، کادمیوم و سرب موجود در 6 مارک ورمی کمپوست تولیدی از پسماندهای آلی شهر تهران بررسی و مقایسه این مقادیر با استانداردهای داخلی و جهانی انجام شد. روش بررسی: این تحقیق یک مطالعه توصیفی- تحلیلی بود که در آن 6 مارک مختلف به صورت تصادفی از مراکز توزیع ورمی کمپوست شهر تهران انتخاب و از هر مارک چهارنمونه تهیه گردید. در مجموع 24 نمونه تهیه گردید. سپس نمونه ها به روش TCLP (روش استخراج ویژه سمیت) استخراج و پس از صاف سازی، غلظت فلزات موجود به وسیله دستگاه ICP اندازه گیری شد. سپس داده ها به وسیله نرم افزار Excel مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: میانگین و انحراف معیار غلظت فلزات سمی (آرسنیک، جیوه، کادمیوم و سرب) موجود در نمونه های ورمی کمپوست تهیه شده از هر مارک برحسب میلی گرم بر کیلوگرم جرم کمپوست گزارش شد. بیشترین میانگین غلظت آرسنیک، کادمیوم، جیوه و سرب در مارک های ورمی کمپوست شهر تهران به ترتیب 7/45، 0/15، 0/19 و 79/95mg/kg برآورد شد. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که غلظت فلزات سمی در نمونه های ورمی کمپوست حاصل از پسماند آلی شهر تهران پایین تر از حد مجاز استانداردهای ملی ایران و جهان است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ویدا پاست
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
علیرضا مصداقی نیا
استاد گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران- مرکز تحقیقات کیفیت آب، پژوهشکده محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران
مازیار نادری
دانشجوی دکتری مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، ایران