بررسی اثر ضدباکتری عسل طبیعی بر روی سودوموناس آئروژینوزا و مقایسه با پادزیست ها در شرایط آزمایشگاهی

زمینه و اهداف: مطالعات مختلفی انجام گرفته که نشاندهنده اثرات درمانی عسل بر روی بیماریهای عفونی از جمله عفونتهای سودوموناسی می باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی فعالیت ضدباکتریعسلهای تکگل و چندگل حاصل از گیاهان مناطق مختلف ایران بر رشد سودوموناس آئروژینوزا و مقایسهفعالیت آنها با عسل مصنوعی و پادزیست ها است. مواد و روش کار: فعالیت ضدمیکروبی عسل با روشهای انتشار دیسک و رقتسازی براث در 5غلظت مختلف مورد بررسی قرار گرفت یافتهها و بحث: بیشترین منطقه مهاری1/52±16 در روش انتشار دیسک برای عسل خرمالو ثبت شده است. در این بررسی حداقل غلظت مهاریMIC عسل گونگزانگبین و سایر عسلهای طبیعی به ترتیب برابر25درصدو12/5درصدبدست آمد. در حالیکه عسل مصنوعی در غلظت 55 % دارای اثر مهارکنندگی بود. این بررسی نشان داد که عسلهای مورد مطالعه دارای اثر ضدباکتری قابل توجهی بر سودوموناس آئروژینوزا میباشد و ارتباط مستقیمی بین غلظت آنها و میزان منطقه مهاری وجود دارد

کلیدواژه ها:

فعالیت ضدباکتری ، عسل ، سودوموناس آئروژینوزا ، حداقل غلظت مهاری