تجزیه و تحلیل سهم نهاده های مختلف و تعیین شاخص های انرژی در تولید مرغ گوشتی شهرستان مشهد

صنعت طیور یکی از بزرگترین و توسعه یافته ترین صنایع موجود در کشور است و میزان انرژی مصرفی در مرغداری یکی از مهم ترین مسایل درپرورش مرغ گوشتی می باشد. تحقیق حاضر به بررسی روند مصرف انرژی و میزان مصرف آن در مرغداری های پرورش مرغ گوشتی در شهرستان مشهد می پردازد. اطلاعات مورد نیاز این تحقیق از طریق پرسشنامه و مصاحبه حضوری با 36 پرورش دهنده مرغ گوشتی برای یک دوره پرورش در ماه های فروردین و اردیبهشت 1392 جمع آوری شد. نهاده های اصلی ورودی شامل خوراک مصرفی، سوخت (گاز و گازوییل)، الکتریسیته، نیروی انسانی، ماشین ها و جوجه یک روزه گوشتی و نهاده های خروجی گوشت مرغ و فضولات بستر بودند. کل انرژی های ورودی و خروجی برای هزار قطعه مرغ به ترتیب 125/2 و 24/9 گیگاژول به دست آمد. شاخص های انرژی شامل نسبت انرژی، بهره وری انرژی و انرژی ویژه به ترتیب 0/2، 0/019 کیلوگرم بر مگاژول و 52 مگاژول بر کیلوگرم به دست آمدند. سوخت مصرفی (گاز و گازوییل) با 50/84 و خوراک مصرفی با 42/43 درصد بیشترین سهم و جوجه یک روزه با 0/39 و نیروی انسانی با 0/06 درصد کمترین سهم را در بین نهاده های ورودی به خود اختصاص دادند. مقایسه انرژی مصرفی در سه سطح جوجه ریزی کمتر از 15000 قطعه، 15000 تا 30000 و بیشتر از 30000 قطعه نشان داد که نسبت انرژی در سطح سوم بیشتر از سطوح دیگر می باشد. کارآیی مرغداران با استفاده از روش تحلیل پوششی دادهها انجام شد و نتایج نشان داد که در الگوی بازگشت به مقیاس ثابت تعداد 13 واحد دارای کارآیی فنی با میانگین کارآیی 0/93 و در الگوی بازگشت به مقیاس متغیر تعداد 21 واحد دارای کارآیی فنی خالص با میانگین کارآیی 0/99 بودند.

کلیدواژه ها:

تحلیل پوششی دادهها ، کارآیی انرژی ، کارآیی فنی ، مصرف سوخت