بررسی تجربی و بهینه سازی کیفیت قطعات در قالب گیری چرخشی

در این تحقیق روشی برای شناسایی، اندازه گیری و کمینه کردن میزان عیوب در فرآیند قالبگیری چرخ ش ی به منظور تولید روکش داشبورد و بهبود کیفیت آن ارایه می شود. در این روش قالب گیری عوامل مختلفی همچون جنس و کیفیت قالب، ابعاد و هندسه قطعه ، نوع پودر مورد استفاده و پارامترهای قابل تنظیم روی دستگاه، بر روی کیفیت قطعه تاثیرگذارند. در این تحقیق بهینه سازی سه پارامتر اصلی قابل تنظیم بر روی دستگاه شامل دمای قالب، زمان باز پخت و زمان خنک کاری قالب با هدف کمینه کردن عیوب حاصل از تولید قطعه، انجام شده است. از تکنیک های هوش مصنوعی به منظور تخمین مدل ریاضی مطلوب بین پارامترهای طراحی و متغیر خروجی و همچنین از الگوریتم ژنتیک برای یافتن نقطه بهینه استفاده شده است. در نهایت به منظور بررسی اعتبار شبکه طراحی شده و سطوح بهینه حاصل از الگوریتم ژنتیک، مقایسه ای بین نتایج حاصل از الگوریتم و نتایج تجربی حاصل از آزمایشهای عملی انجام شد و مشاهده گردید که همخوانی مطلوبی بین آنها وجود دارد.

کلیدواژه ها:

قالب گیری چرخشی ، پارامترهای قابل تنظیم بر روی دستگاه ، عیب خامی ، شبکه عصبی ، الگوریتم ژنتیک