ارزیابی و رتبه بندی عوامل موثر برموفقیت پیاده سازی یادگیری سیار در دانشگاه ها با استفاده از مدل TRA

هدف این مقاله بررسی و شناسایی عوامل موثر بر سیستم یادگیری سیار در دانشگاه­های ایران می­باشد. «تئوری رفتار برنامه ریزی شده»، «تئوری اشاعه نوآوری»، «الگوی پذیرش فناوری» و«تئوری فعالیت­های منطقی»از تئوری های معروفی هستند که موضوع پذیرش فناوری های نوین را در سیستم های اجتماعی مورد بحث قرار می دهند. در این تحقیق با توجه به سادگی و دارا بودن طیف وسیعی از ویژگی­های مفید از مدل فعالیت مستدل(Theory of reasoned action) جهت ارزیابی و شناسایی عوامل موثر بر سیستم یادگیری سیاراستفاده می­شود. در واقع این مدل، مادر سایر مدل­ها محسوب می­شود و می­توان گفت که سایر مدل­ها به نوعی از این مدل مشتق گرفته شده است. مدل شامل یک متغیر وابسته «قصد یادگیری سیار» و سه متغیر مستقل شامل «تمایل به یادگیری سیار»، «کنترل رفتاری» و «ذهنیت یادگیری سیار» می­باشد. شاخص های مربوط به رفتار دانشجویان در برابر یادگیری سیاربه صورت پرسشنامه درآمده و بین نمونه­های آماری تحقیق (۱۴۲نفر از اساتید، کارشناسان و دانشجویان دانشگاه امیرکبیر) توزیع و تکمیل شده است. براساس نتایج به دست آمده، بین قصد یادگیری سیار دانشگاه صنعتی امیرکبیر با هر یک از سه عامل اثرگذار مدل، رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد. همچنین براساس نتایج به دست آمده، عملکرد قصد یادگیری سیار، بیشترین تاثیر را به ترتیب از ذهنیت یادگیری سیار، تمایل به یادگیری سیار و کنترل رفتاری  می­پذیرد. از بین متغیرهای اثرگذار بر قصد یادگیری سیار براساس مدل TRA، متغیر ذهنیت و آگاهی یادگیرنده، مهم­ترین متغیر شناسائی شده است.

کلیدواژه ها:

یادگیری سیار ، مدل TRA ، سیستم آموزشی ، تمایل به یادگیری ، قصد یادگیری ، کنترل رفتاری