تعیین وجود ژن حدت پنتون والنتین لکوسیدین PVL و ژن مقاومت به متی سیلین mecA درسویه های استافیلوکوکوس اورئوس جدا شده از نمونه های مواد غذایی به روش PCR چندگانه ای و بررسی مقاومت آنتی بیوتیکی آن

استافیلوکوکوس اورئوس از مهمترین عوامل مسمومیت غذایی در جهان بوده که در اثر مصرف غذای آلوده ایجاد می شود. استافیلوکوکوس اورئوس حاوی پنتون والنتین لوکوسیدین ( PVL) و مقاوم به متی سیلین ( mecA) نسبت به حرارت پاستوریزاسیون و بسیاری از آنزیم های پروتئولیتیک پایدار بوده و می توانند در نمونه های غذایی مدت طولانی فعال باقی بمانند. هدف مطالعه حاضر، جداسازی باکتری استافیلوکوکوس اورئوس و شناسایی ژن حدت پنتون والنتین لوکوسیدین ( PVL) و ژن مقاومت به متی سیلین ( mecA) در نمونه های مواد غذایی با استفاده از تکنیک PCR چندگانه ای بوده است. در این تحقیق 120 نمونه مواد غذایی مختلف (لبنیات، شیرینی، گوشت خام و سبزیجات) جمع آوری گردید. آزمون حساسیت آنتیبیوتیکی به روش دیسک گذاری بر اساس دستورالعمل CLSI انجام گردید. جهت شناسایی و تایید استافیلوکوکوس اورئوس جداسازی شده و ژن های حدت و مقاومت از آزمون PCR چندگانه ای استفاده شد. در نهایت 40 مورد ( 33/3 درصد ) جدایه استافیلوکوکوس اورئوس تشخیص داده شد . نتایج آنتی بیوگرام نشان داد، بیشترین حساسیت مربوط به آنتیبیوتیک های ونکومایسین، تیکوپلانین و متی سیلین به ترتیب 95 و 90 و 75 درصد بود. مقاومت به لینزولید، آزیترومایسین و متی سیلین به ترتیب 35 و 32 و 25 درصد بیش از سایر آنتی بیوتیک های مورد آزمایش بود. فراوانی ژن مقاوم به متی سیلین در کل نمونه ها 57/5 درصد و ژن PVL تشخیص داده نشد. همچنین ژن RNA و 16sr جهت تشخیص گونه باکتری در کل نمونه ها شناسایی و تایید گردید. توزیع متفاوت ژن مقاومت به متی سیلین در این تحقیق با سایر مطالعات نشان از خطر بالقوه استافیلوکوکوس اورئوس مقاوم به متیسیلین در دنیا می باشد. بنابراین، تشخیص سریع و به موقع جدایه های مقاوم، به منظور جلوگیری از گسترش مقاومت امری ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

استافیلوکوکوس اورئوس ، متی سیلین ، لکوسیدین پنتون والنتین ، PCR چندگانه ای