رابطه ناتوانی و کیفیت زندگی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس انجمن ام اس تهران

مقدمه: ناتوانی از مهم ترین عوامل تعیین کننده دوره بیماری، درمان و در نتیجه نتایج توانبخشی و کیفیت زندگی در مبتلایانبه مولتیپل اسکلروزیس می باشد. مطالعه حاضر به منظور تعیین رابطه ناتوانی و کیفیت زندگی مبتلایان به ام اس انجام شد.روش ها: این مطالعه مقطعی بر روی 325 بیمار مراجعه کننده به بخش فیزیوتراپی انجمن ام اس ایران (تهران) انجام شد. ابزارگردآوری داده ها جهت سنجش کیفیت زندگی پرسشنامه MSQOL-54 و جهت سنجش میزان ناتوانی مقیاس EDSS بود.داده ها با بکارگیری تی تست، کای مربع و رگرسیون خطی در نرم افزار SPSS نسخه 16 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.نتایج: میانگین سنی بیماران 4/ 10 ± 1/ 39 سال بود. تجزیه و تحلیل 14 حیطه کیفیت زندگی نشان داد که بیشترین و کمتریننمره یکفیت زندگی به ترتیب مربوط به حیطه درد (7/ 25 ± 8/ 67) و محدودیت نقش به علت مشکلات جسمانی (1/ 17 ± 31)بود. در مدل رگرسیون خطی نشان داده شد که ناتوانی تاثیر معنی دار و معکوسی بر دو حیطه ترکیبی سلامت جسمانی و سلامتروحی-روانی کیفیت زندگی دارد (P<0/001).بحث و نتیجه گیری: مطالعه حاضر رابطه ناتوانی و متغیرهای فردی (سن شروع بیماری و جنسیت) را بر کیفیت زندگی بیمارانمبتلا به مولتیپل اسکلروزیس نشان داد. بنابراین به منظور بهبود کیفیت زندگی بیماران، درمان های حمایتی برای کاهش ناتوانیو حفظ کارکردها در بالاترین سطح ممکن بخصوص در زنان و افراد با سن ابتلای بالاتر توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

ناتوانی ، کیفیت زندگی ، مولتیپل اسکلروزیس ، MSQOL-54