ارزیابی اثر بخشی فرآیند انعقاد و شناورسازی الکتریکی در کاهش سمیت از فاضلاب صنعت روغن کشی زیتون

سال انتشار: 1392
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 362

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JHF-1-1_003

تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1396

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: فاضلاب صنعت استخراج روغن زیتون از آلوده کنندهترین فاضلابهای صنایع غذایی میباشند. فرایند استخراج روغن زیتون فاضلابی با بارآلودگی بالا از ترکیبات شیمیایی فنلی به محیط وارد میکند که دارای خاصیت ضدباکتریایی بوده و برای گیاهان نیز سمی است. در این مطالعه سمیت فاضلاب خام صنعت روغن زیتون و فاضلاب تصفیه شده با فرایند انعقاد و شناورسازی الکتریکیبا انجام تست جوانه زنی مورد ارزیابی قرار گرفته است. روش کار: آزمایشات جهت انجام فرآیند انعقاد و شناورسازی دریک راکتورالکتروشیمیایی پلکسی گلاس به حجم مفید 1750 میلیلیترانجام گرفت. به منظور ارزیابی سمیت فاضلاب و پساب حاصل از فرآیند نیز تست جوانه زنی مورد استفاده قرار گرفت. یافتهها: نتایج نشان داد که بار آلودگی ترکیبات فنلی فاضلاب صنعت روغن کشی زیتون 1000 برابر بیشتر از فاضلاب شهری است. همچنین نتایج حاصل از ارزیابی سمیت پساب فرآیند انعقاد و شناورسازی الکتریکی در شرایط pH طبیعی فاضلاب (2/5=pH ،(دانسیته جریان 117 آمپر بر متر مربع و زمان فرآیند 30 دقیقه حاکی از آن است که پساب حاصل از این فرآیند حتی بدون رقیق سازی رشد بذرهای گونههای گیاهی را به دنبال دارد.نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق نشان دهنده میزان خطرات ناشی از رهاسازی بدون تصفیه این فاضلاب و اثرات سمیتی آن بر گونههای مختلف گیاهی میباشد. با توجه به نتایج آزمایشهای تعیین کیفیت پساب حاصل از فرآیند انعقاد و شناورسازی الکتریکی،اگرچه این فرآیند درصد بالایی از بار آلودگی موجود در فاضلاب را کاهش میدهد اما بر اساس استانداردهای تخلیه و همچنین استانداردهای آب کشاورزی، تصفیه بیشتر پساب حاصل از این فرایند ضروری است.

کلیدواژه ها:

سمیت ، فاضلاب صنعتی ، زیتون ، انعقاد و شناورسازی الکتریکی

نویسندگان

احمدرضا یزدانبخش

دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی

محمدرضا مسعودی نژاد

دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی

احسان آقایانی

کارشناس آموزشی گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی شهید بهشتی

فرشید قنبری

دانشجوی دکتری مهندسی بهداشت محیط، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور