اثرات غلظت های مقاومت جیبرلین، بنزیل آدنین، دما و مدت زمان انبار بر نیساگ و رشد بعدی گیاه گلدانی شیپوری رقم چایلدسیانا

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 459

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JHS-43-1_007

تاریخ نمایه سازی: 9 اسفند 1395

چکیده مقاله:

گل شیپوری یکی از گیاهان زینتی پیازی متعلق به تیره آراسه (Aracea) می باشد که شامل هفت گونه با گل آذین اسپادیکس است و به عنوان گل بریده و گیاه گلدانی استفاده می شوند. به منظور ارزیابی اثر مدت زمان و دمای انبار نیساگ ها پیش از کشت و دو تنظیم کننده رشد جیبرلین و بنزیل آدنین بر مشخصات کمی و کیفی گیاه گلدانی شیپوری، آزمایشی گلخانه ای به صورت فاکتوریل در طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار در دانشکده کشاورزی دانشگاه تهران اجرا گردید. تیمارهای به کار رفته شامل جیبرلین و بنزیل آدنین هر یک در سه سطح ( صفر، 100 و 200 میلی گرم در لیتر ) و دو سطح دمای انبار نگهداری نیساگ ( 10 و 20 درجه سانتی گراد ) در دو مدت زمان ( 4 و 8 هفته ) بود. نتایج این آزمایش نشان داد که تأثیر طول مدت زمان نگهداری نیساگ پیش از کشت، بر تعداد روزها از کشت نیساگ تا زمان رویش معنی دار بود. دمای انبار نگهداری نیساگ ها نیز در سطح احتمال 1% بر این صفت اثر معنی داری داشت. دمای 10 درجه سانتی گراد، تعداد روز از کشت تا رویش را به تأخیر انداخت. نتیجه آزمایش به طور کلی نشان داد که اثر متقابل بین مدت زمان چهار هفته انبار× دمای 20 درجه سانتی گراد انبار × محلول جیبرلین 200 پی پی ام × محلول بنزیل آدنین 200 پی پی ام، بالاترین تعداد شاخه ( 7/67 شاخه از هر نیساگ ) و در تیمار هشت هفته انبار × دمای 10 درجه انبار × غوطه وری نیساگ ها در آب مقطر، کمترین تعداد شاخه ( یک شاخه در هر گلدان ) تولید کرد. مقایسه میانگین ها در بررسی اثرات متقابل چهار عامل مورد بررسی، بیانگر آن بود که گیاهانی که نیساگ آنها پیش از کشت در محلول 200 میلی گرم در لیتر جیبرلین غوطه ور گردیده، با بنزیل آدنین تیمار نشده و به مدت چهار هخفته در دمای 20 درجه سانتی گراد نگهداری شده بودند، برگ آنها بیشترین سطح را داشت. همچنین کاربرد تنظیم کننده رشد جیبرلین در این آزمایش باعث شد که افزایش قطر نیساگ پس از پایان دوره رشد، نسبت به گیاهان شاهد کمتر باشد، به گونه ای که در تیمار شاهد، بالاترین مقدار افزایش قطر نیساگ مشاهده شد.

نویسندگان

نسرین مجیدیان

دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، داشنیار و استاد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

روح انگیز نادری

دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، داشنیار و استاد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

مجید مجیدیان

استادیار دانشکده کشاورزی دانشگاه گیلان

احمد خلیقی

دانشجوی سابق کارشناسی ارشد، داشنیار و استاد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران