مقایسه ترکیبات شیمیایی اسانس مرزنجوش (ssp. Vulgare Origanum vulgare L. ) جمع آوری شده از جنوب چالوس در مراحل گلدهی و بذردهی

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 850

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JHS-43-2_005

تاریخ نمایه سازی: 9 اسفند 1395

چکیده مقاله:

مرزنجوش (Origanum vulgare L.)گیاهی از خانواده نعناع و بومی ایرانی می باشد. این گیاه علاوه بر استفاده در طب سنتی به عنوان داروی مسکن، مدر، معرق و ضدعفونی کننده، در درمان بیماری های مربوط به معده و روده و همچنین یبوست کاربرد فراوانی دارد. گونه های جنس مرزنجش به طور گسترده ای در صنعتد ادویه مورد استفاده قرار می گیرند. در این مطالعه، پیکره ی رویشی یک زیرگونه از این گیاه (Origanum vulgare ssp. vulgare) پس از جمع آوری از منطقه جنوب چالوس در دو مرحله ی نموی گل و بذر به روش تقطیر با آب اسانس گیری شد. اسانس های استخراج شده بوسیله دستگاه های GC و GC/MS آنالیز شدند. 19 ترکیب در مرحله ی گلدهی شناسایی گردید که 99 درصد از ترکیبات اسانس را تشکیل دادند. ترکیبات غالب اسانس مربوط به این مرحله از گیاه عبارت بودند از : لینالیل استات (27/2%)، گاما - ترپینن (16/5%)، 3- اکتانون ( 10/9%)، بتا - پینن (8/4%) و کارواکرول (6/4%). در مرحله ی بذردهی نیز 98/6 درصد از ترکیبات شناسایی شده ی اسانس شامل 22 ترکیب بودند که کارواکرول (23/2%)، آلفا - پینن (15/8%)، بتا - پینن (10/7%) و ترانس - کاریوفیلن (5/3%) به عنوان غالب ترین ترکیبات شناسایی شدند. بر طبق نتایج GC/MS مونوترپن ها به عنوان مهمترین اجزای اسانس در هر دو مرحله تشخیص داده شدند. درصد ترکیبات دیگر اسانس برای مراحل نموی گل و بذر به ترتیب برابر با 16/8 و 5/7 بود.

کلیدواژه ها:

مرزنجوش (Origanum vulgare ssp. vulgare) ، اسانس ، آنالیز GC/MS ، مکراحل گلدهی و بذردهی ، لینالیل استات ، کارواکرول

نویسندگان

سید علی اندی

دانشجوی سابق کارشناسی ارشد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

وحیده ناظری

دانشیار پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران

جواد هادیان

استادیار دانشگاه شهید بهشتی، پژوهشکده گیاهان دارویی، تهران

ذبیح اله زمانی

استاد پردیس کشاورزی و منابع طبیعی دانشگاه تهران