بررسی تأثیر برخی هورمونها بر روی افزایش تولید آرتمیزین در گیاه درمنه Artemisia annua

آرتمیزینین یک سزکوئی ترپن لاکتون است که توسط گیاه Artemisia annua تولید می شود و در حال حاضر موثرترین دارو علیه بیماری مالاریا می باشد. این ترکیب به همراه مشتقاتش در درمان بیماری های هپاتیت B و سرطان های مختلف نیز کاربرد دارد. با وجودی که سنتز شیمیایی آن امکان پذیر است ولی به دلیل ساختار پیچیده و عملکرد پایین آن از لحاظ اقتصادی مناسب نمی باشد. از آنجایی که این گیاه به عنوان تنها منبع تجاری تولید، مقادیر بسیار پایینی از آن را تولید می کند، تلاش برای افزایش تولید این ترکیب دارویی ارزشمند ضروری به نظر می رسد. در این مطالعه، تاثیر الیسیتوری چهار هورمون جیبرلیک اسید (GA3)، سیتوکنین (2-iP)، متیل جاسمونات (MeJA) و سالیسیلیک اسید (SA) بر روی تولید آؤتمیزینین در زمانهای مختلف پس از اعمال تیمار مورد بررسی قرار گرفت. مشاهده شد که MeJA بیشترین تاثیر را بر روی افزایش تولید آرتمیزینین در مقایسه با سه هورمون دیگر داشته، 2iP و SA در رتبه بعد و GA3 کمترین تاثیر را نسبت به سایرین داشته است. بنابراین هورمون MeJA به دلیل تحریک بیشتر و نیز تاثیر افزایشی یکنواخت بر روی تولید آرتمیزینین در زمان های مطالعه شده، کاندیدای مناسبی برای انجام مطالعات بیشتر جهت استفاده از آن برای کاربرد در سطح مزرعه می باشد.

کلیدواژه ها:

آرتمیزینین ، جیبرلیک اسید ، سیتوکنین ، متیل جاسمونات ، سالیسیلیک اسید