اثر اتانول و اسید جیبرلیک بر دوام عمر و کیفیت گل بریده آلسترومریا (Alstroemeria hybrida cv. Napoli)

آلسترومریا یکی از گل های شاخه بریدهای است که به دلیل عملکرد بالا، گل های زیبا و تنوع رنگ، در سال های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. زرد شدن برگ ها، شاخص اولیه زوال گل های آلسترومریا محسوب می شود. به منظور ایجاد تأخیر در زرد شدن برگ ها ، و بهبود دوام عمر و سایر ویژگی های کیفی گل های شاخه بریده ی آلسترومریا رقم ‘Napoli’، آزمایشی بصورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملاً تصادفی طراحی شد و اثر غلظت های مختلف اتانول ( 0، 2، 4 و 6 درصد) و جیبرلیک اسید (0، 50، 100 و 150 میلی گرم در لیتر) در محلول نگهدارنده، که همگی 4 درصد ساکارز را نیز به همراه داشتند، به دو روش تیمارموقت ( 24 ساعت) و مداوم، بر دوام عمر گل، میزان کلروفیل برگ، وزن تر شاخه بریده، میزان جذب آب، محتوای آب نسبی، قطر گل و نشت یونی بافت گلبرگ مورد ارزیابی قرار گرفت. بر اساس نتایج بدست آمده، بالاترین میزان کلروفیل برگ در تیمارهای حاوی 100 میلی گرم در لیتر اسید جیبرلیک در هر دو روش بدست آمد، اما تیمار مداوم تأثیر بهتری بر دوام عمر گل ها، میزان جذب محلول، و افزایش وزن تر و قطر گل ها داشت. همچنین، تیمار مداوم اتانول 2 درصد همراه با 100 و 150 میلی گرم در لیتر اسید جیبرلیک، باعث بیشترین دوام عمر گل های آلسترومریا شد و استفاده از غلظت های بالاتر اتانول، کاهش عمر گل ها را بدنبال داشت.

کلیدواژه ها:

تیمار مداوم ، تیمار موقت ، عمر گلدانی ، کلروفیل ، نشت یونی