برنامه ریزی توسعه واحد های تولیدی در حضور نیروگاه های بادی از نقطه نظر قابلیت اطمینان

افزایش بی سابقه بهای انرژی های فسیلی، موجب توجه روز افزون به استفاده از انرژی های نو در سیستم های قدرت شده است. انرژی باد به عنوان یکی از ارزان ترین انواع این انرژی و به دلیل ظرفیت بالای آن، بیشترین رشد را در میان منابع دیگر انرژی داشته است . به طور سنتی انرژی های نو، به دلیل ماهیت تصادفی تولید انرژی در برنامه ریزی توسعه واحدهای تولیدی لحاظ نمی شدند. بالا رفتن بهای انرژی های فسیلی و کمیاب شدن آن در آینده ای نه چندان دور، توجه به انرژی باد را در برنامه ریزی تولید اجتناب نا پذیر نموده است. این مقاله به بررسی استفاده از انرژی باد در برنامه ریزی تولید، با توجه به معیارهای قابلیت اطمینان سیستم می پردازد. نتایج شبیه سازی ها نشان می دهد هر چند انرژی باد می تواند ظرفیت زیادی از برنامه ریزی تولید را به خود اختصاص دهد، ولی معیارهای قابلیت اطمینان مانع از استفاده از تمامی ظرفیت بالقوه ی انرژی باد می شود. در نتیجه استفاده از واحدهای سنتی (هر چند به میزان کمتر)، برای ارضای قابلیت اطمینان سیستم همچنان ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی توسعه واحد های تولیدی ، انرژی های نو ، انرژی باد ، شبیه سازی مونت کارلوی ترتیبی ، قابلیت اطمینان