ارزیابی کیفیت زندگی در افراد مبتلا به دیابت نوع دو

مقدمه: دیابت یک بیماری مزمن بوده و یکی از موارد بسیار مهم در امر مراقبت از بیماران مزمن، بررسی کیفیت زندگی بیماران است. مطالعه حاضر با هدف تعیین کیفیت زندگی بیماران دیابت نوع دو و ارتباط آن با برخی از متغیرهای دموگرافیک انجام شده است. مواد و روش ها: در این مطالعه توصیفی - مقطعی 80 بیمار مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی (ره) شهر تهران با تشخیص بیماری دیابت نوع دو شرکت داشتند. نمونه گیری به روش مستمر انجام و داده ها با استفاده از فرم اطلاعات فردی و پرسش نامه کیفیت زندگی، کیفیت زندگی بیماران دیابتی، جمع آوری شد. تجزیه و تحلیل اطلاعات به کمک آزمون های آماری تی مستقل و آنالیز واریانس یک طرفه انجام شده است. نتایج: کمترین میانگین نمرات کیفیت زندگی مربوط به خود بیماری و بیشترین میانگین مربوط به بعد اجتماعی بود. ارتباط معنی داری بین وجود عوارض چشمی (p=0/02) و مدت زمان ابتلا به بیماری (p<0/001) با کیفیت زندگی در حیطه جسمی وجود داشت. ارتباط درآمد افراد و کیفیت زندگی مربوط به بخش روانی (p=0/02)، اقتصادی (p<0/001) و نمره کلی (p=0/02)، معنادار بود. همچنین ارتباط آماری معنی داری بین وجود عوارض پای دیابتیک با نمره کلی کیفیت زندگی مشاهده شد (p=0/04). نتیجه گیری: با توجه به ارتباط بین کیفیت زندگی و برخی متغیرهای دموگرافیک استفاده از رویکردهای مناسب مراقبتی ارتقای کیفیت زندگی از جمله اجرای برنامه های آموزشی برای بیماران مبتلا به بیماری دیابت توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، دیابت نوع دو ، پای دیابتیک