بررسی شیوع و عوامل مرتبط با رتینوپاتی دیابتی در شاهرود

مقدمه: رتینوپاتی دیابتی، یکی از عوارض خطرناک دیابت می باشد که می تواند منجر به نابینایی گردد. هدف از این مطالعه، تعیین شیوع و عوامل مرتبط با رتینوپاتی دیابتی در مراجعان به واحد دیابت شاهرود می باشد. مواد و روش ها: برای 625 نفر از مراجعین به مرکز دیابت شاهرود از سال 1378 لغایت 1388 ، معاینه کامل عمومی و تخصصی چشم پزشکی انجام شد. نتایج: میانگین سنی واحدهای پژوهش 11/7 ± 47/9 سال بود. میانگین مدت زمان ابتلا به دیابت 53/8 ± 48/5 ماه بود. در فوندوسکوپی انجام شده 442 نفر 70/7% وضعیت طبیعی و 183 نفر 29/3% %) رتینوپاتی دیابتی داشتند که 23/4% از نوع غیر پرولیفراتیو و 5/9% از نوع پرولیفراتیو بود. رابطه معناداری بین رتینوپاتی دیابتی با سن بیمار( p<0/005)دیابت نوع دو( p<0/003 )مدت زمان ابتلا به دیابت ( p<0/003) و مقدار قند خون ناشتا p<0/008 وجود داشت، ولی رابطه آماری معناداری بین جنس (p=0/621) نوع داروی ضد قند مصرفی (p=0/586) با رتینوپاتی دیابتی یافت نشد. نتیجه گیری: با تشخیص زودرس دیابت و کنترل عوامل تسریع کننده ابتلا به رتینوپاتی دیابتی و درمان های مؤثر و به موقع، می توان پیشرفت بیماری را در این افرد کاهش داد.

کلیدواژه ها:

رتینوپاتی ، دیابت ، شاهرود