بررسی اثرات سولفات منیزیم و ورزش منظم روی آستانه درد موش های دیابتی

مقدمه: نوروپاتی محیطی، یکی از عوارض مهم دیابت ملیتوس می باشد. ازطرفی، نشان داده شده است که هیپرگلیسمی و استرس اکسیداتیو از عوامل مهم در ایجاد و پیشرفت نوروپاتی در دیابت می باشد. باتوجه به اینکه تمرینات ورزشی منظم و مصرف سولفات منیزیم قادر به کاهش قند خون ناشی از دیابت بوده و اثرات ضد اکسیداتیو دارند، در این مطالعه اثرات آنها روی آستانه درد موش های دیابتی بررسی شده است. مواد و روش ها: در این تحقیق، موش های صحرایی نر نژاد ویستار به تعداد 30 سر در محدوده وزنی 10 ± 220 گرم با تزریق زیرجلدی داروی استرپتوزوسین 60 میلی گرم/کیلوگرم دیابتی شدند. یک هفته بعد از القای دیابت، حیوانات به مدت 8 هفته تحت تمرینات منظم ورزشی شنا و مصرف سولفات منیزیم قرار گرفتند. به این ترتیب که حیوانات ابتدا 60 دقیقه ب همدت 3 هفته و سپس 90 دقیقه به مدت 2 هفته و درنهایت 120 دقیقه به مدت 3 هفته، تحت تمرین شنا در آب 32 درجه قرار گرفتند. سولفات منیزیم 10 گرم /لیتر به مدت 8 هفته به آب خوراکی حیوانات اضافه گردید. 48 ساعت بعد از پایان هر مرحله، از حیوانات تست Tail- Flick جهت اندازه گیری آستانه درد به عمل آمد. مقایسه میانگین ها با استفاده از آزمون t مستقل و آنالیز واریانس داده های تکراری انجام شده است. نتایج: دیابت به مدت 5 و 8 هفته به طور معناداری آستانه درد موش ها را کاهش داده است (p<0/01) تمرینات منظم ورزشی و مصرف سولفات منیزیم، هیپرآلژزی ناشی از دیابت را به طور معناداری کاهش دادند (p<0/05) همچنین اثرات توأم تمرینات منظم ورزشی و مصرف سولفات منیزیم در کاهش آستانه درد بیشتر از اثر هریک آنها به تنهایی می باشد (p<0/01) نتیجه گیری: تجویز تمرینات منظم ورزشی و سولفات منیزیم در دیابت می تواند روشی مناسب برای پیشگیری و برطر فکردن هیپرآلژزی ناشی از آن باشد. درنتیجه با انجام مطالعات بیشتر در آینده شاید برای درمان و کنترل درد مفید می باشند.

کلیدواژه ها:

دیابت ، نوروپاتی دیابتی ، آستانه درد ، ورزش منظم ، سولفات منیزیم