بررسی اثرات سطوح مختلف انرژی قابل متابولیسم جیره بر عملکرد مرغان تخمگذار بومی استان خراسان رضوی

در این آزمایش اثر سطوح مختلف انرژی قابل سوخت وساز (2400، 2500، 2600، 2700، 2800، 2900 کیلوکالری انرژی متابولیسم در هر کیلوگرم جیره) بر عملکرد مرغان تخمگذار بومی استان خراسان رضوی در قالب یک طرح کاملاً تصادفی بررسی گردید. به این منظور 300 قطعه مرغ بومی 38 هفتگی، به 30 گروه 10 قطعه ای تقسیم شدند. هر یک از 6 تیمار آزمایشی در 5 تکرار مورد مقایسه قرار گرفت. مدت انجام آزمایش 12 هفته و در این مدت آب و غذا بصورت آزاد در اختیارشان بود. نتایج این آزمایش نشان داد که سطوح مختلف انرژی متابولیسم جیره تأثیر معنی داری روی مصرف خوراک روزانه و ضریب تبدیل داشت (0/05>p). مصرف خوراک روزانه در جیره های با سطح انرژی پائین نسبت به جیره های با سطح انرژی بالا بیشتر بود بطوری که کمترین مصرف خوراک روزانه مربوط به تیمارهای سطوح انرژی 2700، 2800 و 2900 کیلوکالری در کیلوگرم (112، 119 و 113 گرم/ مرغ/ روز به ترتیب) و بیشترین مصرف خوراک روزانه مربوط به تیمارهای با سطوح انرژی 2400 و 2500 کیلوکالری در کیلوگرم ( 146 و 147 گرم/ مرغ/ روز به ترتیب) بود. کمترین میزان ضریب تبدیل غذایی مربوط به جیره با انرژی 2800 کیلوکالری در کیلوگرم (2/66) و بیشترین آن مربوط به انرژی 2400 در کیلوگرم (3/65) بود. نتایج نشان داد که سطح انرژی 2800 کیلوکالری در کیلوگرم برای تأمین نیازهای تولیدی مرغ های تخمگذار بومی استان خراسان رضوی در مر حله 50-38 هفته از تولید کافی و اقتصادی باشد.

کلیدواژه ها:

انرژی قابل متابولسیم ، عملکرد ، مرغان بومی تخمگذار ، مرغ بومی خراسان رضوی