تعیین بهترین سطح استفاده از سویه های مختلف لاکتوباسیلی و تاثیر آن بر میزان مواد مغذی پسماند رستوران

هدف از انجام تحقیق حاضر در وهله اول تعیین نسبت افزودن مایع محلول سویه های لاکتوباسیلی روی سطح پسماند رستوران بود. بدین منظور هر کدام از سطوح مختلف (2، 3، 5، 7 میلی لیتر ) محلول حاوی سویه های لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس ، لاکتوباسیلوس روتری، لاکتوباسیلوس کازئی و لاکتوباسیلوس پلانتاروم در قالب 3 تکرار به یک کیلوگرم پسماند همگن و یکنواخت اضافه گردید. نتایج آزمایش اول نشان داد که افزودن سطح 5 میلی لیتر مایع محلول به یک کیلوگرم پسماند، درصد ماندگاری مناسبی داشته و توجیه اقتصادی دارد در آزمایش دوم اثر سطح 5 میلی لیتر، بر میزان مواد مغذی پسماند رستوران مورد ارزیابی قرار گرفت. بدین صورت که 5 تیمار آزمایشی (چهار تیمار لاکتوباسیلوس و یک تیمار شاهد) در قالب 5 تکرار به سطح یک کیلوگرم پسماند افزوده شد. یافته های حاصل از این آزمایش در خصوص مواد مغذی پسماند رستوران نشان داد فرآوری میکروبی با استفاده از تیمارهای لاکتوباسیلی باعث بهبود معنی داری نسبت به تیمار شاهد گردید (0/05>P). در بین سویه های مورد استفاده ، لاکتوباسیلوس اسیدوفیلوس بیشترین میانگین مقادیر پروتئین خام ، چربی خام، ماده خشک، چربی خام، خاکستر و انرژی خام در محاسبه تمامی روزهای هفته به ترتیب 18/74%، 38/46%، 18/67% ، 4/09% و 4497/65 کیلوکالری در کیلوگرم بود این مقادیر با اعداد حاصل از نمونه گیری از مخلوط کل پسماندها در طول هفته های مختلف که میزان پروتئین خام، ماده خشک، چربی خام، خاکستر و انرژی خام به ترتیب 18/87%، 38/78%، 18/84%، 4/12% و 4507/33 کیلوکالری در کیلوگرم داشت تفاوت معنی داری نشان نداد محاسبه اقتصادی به کارگیری پسماند رستوران نشان داد که استفاده از آن در خوراک طیور بلامانع بوده و صرفه اقتصادی بالایی دارد.

کلیدواژه ها:

پسماند رستوران ، لاکتوباسیلوس ، فرآوری میکروبی ، مواد مغذی ، ارزیابی اقتصادی