نقد و تحلیل دیدگاه مستشرقان غربی درباره حماسه ملی ایران

کوشش مستشرقان برای شناخت بیشتر ایران،توجه آنان را به شاهنامه برانگیخته و پژوهش های ارزنده آنان نتایج سودمندی را عاید ایرانیان کرده است. با دقت در نظریات آنان، حقایقی از نیات پیدا و پنهانشان آشکار می شود که اساسا کمتر بدان توجه شده است. پی گیری پاسخی مناسب برای مسیله هایی چون تلقی ها و دریافت های عرضه شده در تحقیقات مستشرقان، بازتاب واقعی از ایران و حماسه ملی آن است یا تصویری مغشوش و مغرضانه محققان غربی در پی اثبات یا تلقین کدام جنبه از جنبه های شاهنامه اند، معرفت یا هویت یا هیچ کدام از آن دو ، تحقیقات مستشرقان همسو با نیات سیاستمداران غربی یا احیانا اثبات پیش زمینه های سیاسی آنان بوده یا صرفا به عشق علم اندوزی و جستجوگری های مطالعاتی و علم برای علم یا تلفیقی از این دو ، نگارندگان را برآن داشته تا با روشی توصیفی- تحلیلی با استناد به آثار و اظهارنظرهای مستشرقان انگلیسی،آلمانی و فرانسوی درباره فردوسی و شاهنامه او، به نقد و تحلیل اندیشه ها و مقایسه آنها بپردازند و با توجه به تفاوت ماهوی نگرش شاهنامه پژوهان روسی و حوزه شوروی سابق و هراس از گستردگی پژوهش و افزودگی بر حجم مطالب، نظریات آنان را از گستره تحقیقی این مقاله خارج کنند.

کلیدواژه ها:

شرق شناسی غربی ، هویت و معرفت شرقی ، ایران شناسی ، شاهنامه فردوسی