طراحی، اجرا و ارزیابی سیستم تهویه صنعتی و غبارگیرهای واحد خردایش یک شرکت تولیدی کربورسیلیسیوم

سال انتشار: 1394
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 873

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JOHE-2-2_004

تاریخ نمایه سازی: 21 شهریور 1395

چکیده مقاله:

زمینه و هدف: سیستم تهویه صنعتی و غبارگیرهای تلفیقی از راهکارهای مؤثر فنی کاهش ذرات منتشره در محیط کار و محیط فرآیندهای معدنی هستند. این مطالعه باهدف طراحی، اجرا و ارزیابی سیستم تهویه موضعی و غبارگیرهای واحد خردایش یک شرکت تولیدی به منظور کاهش انتشار ذرات سیلیس، کک وکربورسیلیسیوم انجام گرفت.روش بررسی: پس از بررسی میدانی فرایندها و منابع آلودگی، سیستم تهویه موضعی بر اساس استاندارد و راهنماهای موجود، طراحی و اجرا شد. بهمنظور کنترل ذرات جمعآوری شده از چهارسیکلون و طرح جدیدی از اسکرابر استفاده شد. پس از راهاندازی سیستم اثربخشی آن در کاهش مواجهه کارکنان، انتشار در داخل محیط کارگاه و کنترل ذرات انتشاریافته در محیطزیست مورد ارزیابی قرار گرفت یافته ها: نتایج آزمون آماری تفاوت معناداری بین غلظت ذرات در دو حالت خاموش و روشن بودن سیستم تهویه نشان داد(Pvalue<0/05) طرح سیستم اجراشده به صورت میانگین مواجهه فردی با آلاینده ها را 93/01 درصد و انتشار محیطی را 64/64 درصد کاهش داده است. همچنین میانگین بازده جمع آوری ذرات توسط سیکلون و اسکرابر مه پاش به ترتیب 94/2 درصد و 59/05 درصد و به صورت تلفیقی 97/4 درصد بود. نتایج سنجش پارامترهای سیستم تهویه نشانگر تطابق خوب انها با مقادیر طراحی شده بود.نتیجه گیری: اجرای سیستم تهویه و غبارگیرهای تلفیقی در صنایعی که دارای محدودیتهای مالی و فنی جهت اصلاح، تغییر فرایند و دستگاههاهستند گزینه مناسبی است. این روش از طرفی با دستیابی به استانداردهای بهداشتی و زیستمحیطی منجر به رفع مشکلات مربوطه شده و با بازیافت آلاینده و کاهش هزینه استهلاک تجهیزات، اجرای این طرحها را از لحاظ اقتصادی توجیه مینماید

نویسندگان

محسن مرادی

دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی بهداشت حرفه ای، قطب علمی بهداشت حرفه ای و مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان

فرشید قربانی شهنا

دانشیار، قطب علمی بهداشت حرفه ای و مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان، ایران

عبدالرحمان بهرامی

استاد، قطب علمی بهداشت حرفه ای و مرکز تحقیقات علوم بهداشتی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی همدان.

منصور رضازاده آذری

استاد،دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران، دانشکده بهداشت، گروه مهندسی بهداشت حرفه ای.