امر به معروف و نهی از منکر و سیاست جنایی

امر به معروف و نهی از منکرراز دیربراز در نظر صاحبان اندیشه از جمله آموزه هایسیاست جنایی اسلام محسوب می شد که در مقایسه با سایر آموزه های آن ، جایگاه و کارکردمنحصر به فردی را اخذ نموده است، چه این آموزه از سویی متوجه عموم شهروندان جامعهاسلامی با قطع نظر از مناصب و سمت های اجتماعی آن ها بوده است که خود نمودی از سیاستجنایی مشارکتی اسلام محسوب می شود، به ویژه آنکه از دیدگاه برخی صاحب نظران اسلامیصورت جمعی و تشکلی آن بیشتر موافق با روح این آموزه بوده و از سویی دیگر حضور این آموزهدر تمامی مراحل شکل گیری عمل مجرمانه (پیش، حین و پس) و نیر تأثیر اصلاح گرانه آن -البته در حدی که از جامعه انتظار می رود- و حاکمیت آن بر همه روابط اجتماعی و ... کارکرد بی نظیر و ممتازی به آن داده است. در عین حال، این آموزه در صورتی که با تبیین دقیقمرزهای نظری و عملی آن همراه نباشد می تواند کارکردی بسیار مخرب به دنبال داشته باشد.

کلیدواژه ها:

امر به معروف و نهی از منکر ، سیاست جنایی ، عمل مجرمانه ، جامعه