بررسی تحلیلی صادرات و واردات بین المللی جمهوری اسلامی ایران در توسعه پیوندهای اقتصادی بر اساس رویکرد ژئوپلیتیک (مورد مطالعه: کشورهای حوزه دریای مازندران با تأکید بر اعضای سازمان همکاری اکو 1392-1372)

تحقیق حاضر کوششی در جهت بررسی وضعیت صادرات و وارداتبین المللی کشور بر اساس رویکرد ژئوپلیتیکی میباشد. مطابق با سؤالات پژوهشبه پارامترهایی نظیر سیاست های وارداتی، سیاستهای صادراتی دولت، حقوقتجاری و همانند آن در زمینه صادرات و واردات توجه دارد. همچنین به میزانصادرات و واردات در فاصله زمانی سال های 1392-1372 و به بررسی تغییر و تحولات واردات و صادرات بین المللی بعد از سال 1382 به دلیل اهمیت موضوعتوجه شده است. در قسمت اول پژوهش، کلیات، تعاریف، و معیارهای اندازه گیریتجارت به همراه مبانی نظری و ادبیات اقتصادی موضوع ارائه شده است. در قسمتدوم با توجه به مطالعات تجربی در کشورها با رویکرد منطقه گرا و دسترسی بهاطلاعات موجود، جریان های تجاری دو جانبه تعیین گردیده است. با نگاه بهموقعیت جغرافیایی ایران پی خواهیم برد که جمهوری اسلامی ایران واسطه ایمابین دو ناحیه سرشار از انرژی در جهان یعنی خلیج فارس و دریای خزر است.دسترسی به آبراهه های بین المللی آن را به عنوان یکی از قطب های بالقوه صادراتقرار داده است. بدون تردید در کشور ما که تجارت خارجی، ابزار دستیابی به رشدبالاتر اقتصادی، اشتغال بیشتر و کمک به توسعه پایدار به شمار می آید، بهره گیریخردمندانه در راستای برنامه ریزی سازمان یافته، مطابق با رشد روزافزون اقتصادجهانی می تواند ما را در بهبود کارآیی تجاری، حضور فعال در عرصه تجارتبرون مرزی و تقویت جمهوری اسلامی ایران در بازارهای منطقه ای کمک نماید ونهایتاً مانع از شکست و آسیب پذیری تجاری در عرصه بین الملل گردد.

کلیدواژه ها:

صادرات جهانی ، سیاست های وارداتی ، رویکرد ژئوپلیتیکی ، پیوندهای اقتصادی ، آمایش سرزمین ، تجارت بین المللی