تاثیر بازی های گروهی بر رشد مهارت های روانی حرکتی پسران پیش دبستانی کم توان ذهنی

هدف این پژوهش بررسی تاثیر بازی های گروهی در یادگیری مهارت های زبانی - حرکتی کودکان پیش دبستانی کم توان ذهنی (سنین پنج تا هفت سال) بود. این پژوهش از نوع کاربردی و شیوه انجام گرفتن آن شبه آزمایشی بود. برای این هدف 20 پسر پیش دبستانی کم توان ذهنی مدارس ویژه دانش آموزان با کم توانی ذهنی شهر اصفهان به شیوه نمونه گیری هدفمند انتخاب و به روش تصادفی در گروه آزمایش و قطر آماده شدن (به کودک در گروه آزمایش و ده کودک در گروه کنترل). ابزار مورد استفاده برای بررسی رشد حرکتی کودکان در پیش آزمون و پس آزمون آزمون لینکن-اوزرتسکی بود که به صورت انفرادی اجرا گردید. گروه آزمایشی طی 15 جلسه یک ساعته تحت مداخله بازی های گروه قرار گرفتند و برای گروه کنترل داسیت مداخله انجام نشد. پس از پایان مداخله کودکان هر دو گروه از لحاظ مهارت های روانی - حرکتی با آزمون لینکن-اوزرتسکی مورد ارزیابی مجدد قرار گرفتن نام داده های حاصله با استفاده از آزمون آماری کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون مهارت های روانی - حرکتی در گروه های آزمایشی برگزار شد تفاوت معنی داری وجود دارد ( 0/001> p). میزان اندازه اثر 0/69 به دست آمد. نتایج این پژوهش نشان داد که بازی های گروهی مهارت های روانی - حرکتی کودکان کم توان ذهنی را افزایش می دهد. نتایج تحلیل واریانس چندگانه ( مانوا) نشان داد که تفاوت در خرده مقیاس های تعادل ( 0/006=p) مهارت انگشتان ( 0/001=p) هماهنگی چشم و دست (0/005=p) مهارت تنه(0/005=p) معنی دار بود اما در خرد مقیاس های مهارت عضلات بزرگ دست ها ( 0/7=p)و مهارت بازوها ( 0/17=p) این تفاوت معنی دار نبود. بنابراین می توان از بازی های گروهی در کنار سایر روش ها برای تقویت مهارت های روانی - حرکتی کودکان پیش دبستانی استفاده نمود.

کلیدواژه ها:

کودکان پیش دبستانی ، کم توان ذهنی ، بازی های گروهی ، مهارت های روانی-حرکتی