استفاده از منحنیهای هم اثر در بررسی اثرات مخلوط علفکش مزوسولفورون+ یدوسولفورون با پینوکسادن در گندم (aestivum Triticum )

به منظور ارزیابی اختلاط علفکشهای مورد استفاده در گندم، چند آزمایش در گلخانه و مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 92-1393 انجام شد. در آزمایشهای گلخانهای، اثرات تیمار خالص و مخلوط علفکش مزوسولفورون+یدوسولفورون با پینوکسادن بر روی گونههای باریک برگ یولاف وحشی و علف قناری به عنوان گونههای محک باریک برگ در قالب طرح کاملا تصادفی بصورت فاکتوریل و با 4های 50 تکرار مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش مزرعهای نیز در قالب طرحهای بلوک کامل تصادفی و با 3 تکرار اجرا شد. با توجه به اینکه در گلخانه EDمتناسبی به دست آمد لذا از دزهای توصیه شده برای آزمایش مزرعهای استفاده شد. نتایج آزمایشهای گلخانهای نشان داد که کاربرد خالص علفکش مزوسولفورون+یدوسولفورون و پینوکسادن بر روی یولاف وحشی و علف قناری موثر بود. نتایج آزمایش اختلاط علفکش مزوسولفورون+یدوسولفورون با پینوکسادن بر روی یولاف وحشی و علف قناری نشان داد که این مخلوط دارای اثر افزایشی بر هر دو گونه میباشد. نتایج مزرعهای نیز تقریبا هماهنگ با نتایج مزرعهای بود به نحوی که بین نسبتهای مختلف تفاوت معنیداری در هر دو گونه یولاف وحشی و علف قناری مشاهده نشد. نتایج عملکرد و اجزای عملکرد نشان داد پارامترهای عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک در سطح 5 درصد معنیدار شد. تیمار وجین کامل و بدون وجین به ترتیب بیشترین و کمترین تاثیر را بر عملکرد و اجزای عملکرد همچنین با توجه به اینکه میانگین عملکرد و اجزای عملکرد بین نسبتهای بکار برده شده معنیدار نشد نتایج این بخش نیز هماهنگ با نتایج گلخانهای بود و نشان داد که هیچ کدام از علفکشها بر روی دیگری اثر نداشته است. لذا بر اساس این نتایج میتوان این علفکشها را برای افزایش طیف کنترلی علفهای هرز و همچنین به تعویق انداختن مقاومت علفهای هرز به صورت مخلوط بکار برد.

کلیدواژه ها:

اثر افزایشی ، اثر همافزایی ، اثر همکاهی ، اختلاط علفکشها