فخر رازی از عقل گرایی اعتدالی تا ایمان گرایی خردپیشه
محل انتشار: فصلنامه نقد و نظر، دوره: 13، شماره: 50
سال انتشار: 1386
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 407
فایل این مقاله در 29 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPT-13-50_002
تاریخ نمایه سازی: 22 آبان 1395
چکیده مقاله:
نقش رازی در تحول علم کلام؛ دوره ی حیات فخر رازی ( 543-606 ه . ) از جهات بسیاری تکرار سیر زندگانی غزالی است. او در ابتدا از طریقه ی اشعری حمایت کرد، اما سرانجام بر این عقیده شد که طریقه ی اشعریه فقط برای عامه ی مردم خوب است. با این وجود، نه مشتمل بر اصل حقیقت است و نه از آن تشفی حقیقی حاصل می شود. متکلمان پیش از رازی در بعدی گسترده از اسلاف خود پیروی می کردند و از آثار آن بهره مند می شدند، اما رازی و هم فکرانش بیشتر به آثار فیلسوفانی مانند ابونصر فارابی ( متوفی 339 ه . ) و ابن سینا ( 370-428 ه . ) متکی بودند و از کتاب های آنان بهره می جستند. از این رو، علم کلام به وضعیتی رسید که بدون دانستن فلسفه و منطق دانسته نمی شد. این ویژگی در کلام، باعث شد تا متکلمان بعد از رازی از متکلمان قبل از رازی متمایز شده و به فلسفه گرایش یابند. منابع متکلمان پس از رازی بیش از آن که کتاب ها و آثار متکلمان باشد، آثار فیلسوفان بود به گونه ای که بخشی از نظریات آنان در کتاب های کلامی مورد بحث واقع شدند.
نویسندگان
محمدحسین مهدوی نژاد
استادیار دانشگاه پیام نور مرکز بافق