مغالطه طبیعت گرایانه از منظر جورج مور

هدف اصلی این مقاله بررسی و نقد دیدگاه جورج مور در مورد تعریف مفهوم «خوب» است. از نظر وی، وصف خوب به هیچ وصف دیگری قابل تحویل نیست. به زعم مور مفهوم خوب یک مفهوم بسیط و از این رو تعریف ناپذیر است. مور افزون بر اینکه مفهوم خوب را تعریف ناپذیر می داند، آن را یک کیفیت غیرطبیعی تلقی می کند. وی هر گونه اندیشه ای را که خوب را با کیفیات طبیعی یکسان بداند، مخدوش دانسته و آن را مغالطه طبیعت گرایانه می شمارد. از این رو، بیان می کند که خوب صفتی است که نه وجود دارد و نه می تواند وجود داشته باشد، اما استدلال سؤال گشوده ی مور در نهایت تباین مفهومی خوب و لذت را می رساند و این غیر از تباین مصداقی آنهاست. بیان مور هرگز این احتمال را نفی نمی کند که محکی خوبی و لذت یک وصف باشد - نه دو وصف - که به دو اعتبار، این دو مفهوم از آن انتزاع گردد.

کلیدواژه ها:

جورج ادوارد مور ، تعریف ، مغالطه ی طبیعت گرایانه ، استدلال پرسش گشوده ، مفهوم خوب