نگاه پدیداری و عناصر طبیعی دراشعار پل والری:نمونه ای از نشانه - معنا شناسی بینش و ادراک

پل والری، شاعر، نویسنده، فیلسوف و منتقد فرانسوی، در اشعارش توجه خاصی به نگاه و دیدن مبذول میدارد. برای او شناخت دنیا از طریق دیدن میسر شده و در واقع نگاه دقیق، جهان را برای او معنا دار میسازد. نگاه والری، نگاه کسی است که جهان بینی او را شکل میدهد. با بررسی اشعار والری، به این مهم دست مییابیم که این تغییر جهت نگاه است که معنا را در آثارش به وجود می آورد: نگاه شاعر که در ابتدا به سوی بیرون و به دنیاست، تبدیل به نگاهی درونی و به سوی خود میشود و به شناخت او می انجامد. در این روند، عناصر طبیعی موجب میشوند نگاه جهت پیدا کرده و دور یا نزدیک گردد. این نزدیکی و دوری نگاه که پدیداری است، یعنی در هر لحظه حادث میگردد، یکی از موضوعات قابل بحث در اشعار والری است که معنا سازی میکند. پس از نگاه به دنیا، او شاهدی بر افکار و بر وجود خود میگردد، خودی که نه تنها دنیا، بلکه خود را نظاره میکند. باید گفت که نوع نگاه والری به خود و به دنیا، به خلق آثارش کمک میکند.روشی که به کار گرفته ایم، نشانه-معنا شناسی مکتب پاریس است، ولی در این میان از پدیدارشناسی مرلو پونتی نیز سود جسته ایم تا شباهت های میان اندیشه های والری با مرلو پونتی را نیز نشان دهیم.

کلیدواژه ها:

نگاه ، عناصر طبیعی ، گفته پردازی ، بینش ، شناخت