تغییر در دینامیک یک سیستم با استفاده از ورودی های زمان محدود: کاربرد در درمان و مدلسازیسرطان

در این مقاله، یک مدل ریاضی جدید جهت نمایش اندرکنش بین سلولهای سالم و سرطانی در داخل بدن، ارائه میگردد. برای این هدف، اثر ورودی بر روی دینامیک یک سیستم مورد بررسی قرار میگیرد. سوال این است که اگر یک ورودی که تنها برای یک دوره محدود زمانی، به یک سیستم دینامیکی اعمال میشود، قادر به تغییر در مشخصه های دینامیکی سیستم میباشد؟؛ بطوریکه رفتار سیستم آزاد، پس از حذف ورودی، متفاوت با رفتار سیستم آزاد قبل از اعمال آن ورودی باشد. نشان داده شده است که غیرخطی بودن سیستم، یک شرط لازم برای تغییر دینامیک آن سیستم با ورودی اعمالی در زمان محدود است. بر مبنای نتایج، پروتکل شتابی بهترین پروتکل رادیودرمانی میباشد. همچنین، پس از اتمام رادیودرمانی، بیمار بهبودی کامل خود را بازمییابد و سرطان به دلیل اصلاح دینامیک آن با استفاده از ورودی، قادر به بازگشت نمیباشد. از این رو، تحلیل حاضر پیشنهاد میکند که یک روش درمانی مناسب باید دینامیک مدل سرطان را نیز، علاوه بر کاهش تعداد سلولهای سرطانی، اصلاح نماید.

کلیدواژه ها:

سرطان ، پایداری ، رادیودرمانی ، ورودی زمان محدود.(Limited Time Input)