تاثیر مصرف حاد کافیین بر بیشینه قدرت و استقامت عضلانی در فعالیت های مقاومتی با شدت های متفاوت در مردان تمرین کرده

هدف از پژوهش حاضر، تعیین تاثیر مصرف حاد کافیین بر بیشینه قدرت، استقامت عضلانی (تعداد تکرارهاتا رسیدن به واماندگی) و سطح لاکتات خون در دو شدت فعالیت مقاومتی در مردان تمرین کرده میباشد. بدین منظور ،16 ورزشکار پرورشاندام( با میانگین سنی 7/3±50/25 سال، قد 27/5± 37/177 سانتیمتر و وزن 14/2 ±5/87 کیلوگرم) انتخاب شدند. در جلسه اول و پس از مصرف کپسولهای دارونما، آزمودنیها آزمون یک تکرار بیشینه حرکت پرس سینه و پرس پا را انجام دادند. در جلسه دوم نیز پس از مصرف کپسولحاوی کافیین( شش میلی گرم/ کیلوگرم وزن بدن)، پروتکل جلسه اول را اجرا کردند. همچنین ،در جلسهسوم پس از مصرف دارونما در هر دو حرکت، تکرارها را تا رسیدن به واماندگی با شدت 60 درصد یک تکراربیشینه انجام دادند و بلافاصله سطح لاکتات خون آنها از طریق لاکتومتراسکات اندازه گیری شد. در جلسهچهارم و پس از مصرف کافیین، همان پروتکل جلسه سوم اجرا شد و در جلسه پنجم نیز پس از مصرف دارونمادر هر حرکت، تکرارها را تا رسیدن به واماندگی با شدت 80 درصد یک تکراربیشینه نجام دادند و سطح لاکتات خون آنها اندازه گیری شد. درنهایت ،در جلسه ششم و پس از مصرف کافیین، پروتکل جلسه قبل را انجام دادند. نتایج با استفاده از آزمون تی مستقل (05.0=P) نشان میدهد که مصرف کافیین در مقایسه با دارونما بر تعداد تکرارها در حرکت پرس پا تا رسیدن به واماندگی با شدت 60 درصد یک تکراربیشینه تاثیر معناداری دارد؛ اما در دیگر متغیرها تاثیر معناداری در این رابطه مشاهده نمیشود؛ بنابراین، بهنظر میرسد مصرف حاد کافیین موجب افزایش تعداد تکرارها تا رسیدن به واماندگی در شدتهای پایین، به ویژه برای حرکات پایینتنه میشود.

کلیدواژه ها:

کافیین ، لاکتات ، واماندگی عضلانی ، فعالیتهای مقاومتی ، قدرت بیشینه