بررسی تاثیر شوری و سدیم آب بر پخشیدگی و هدایت هیدرولیکی غیراشباع

با افزایش جمعیت و کمبود آب شیرین برای آبیاری، یکی از راهکارهای ممکن استفاده از آبهای غیرمتعارف (آبهای شور و سدیمی ) می باشد . برای استفاده از این آبها باید ملاحظات و مطالعات خاصی در نظر گرفته شود. از آنجایی که بیشتر فرایند های مربوط به آب و خاک در مزرعه در وضعیت غیراشباع صورت می گیرد و نیز مطالعات کمتری در این مورد نسبت به وضعبت اشباع وجود دارد، در این پژوهش هدف، بررسی تاثیرشوری و سدیم آب بر پخشیدگی و هدایت هیدرولیکی غیراشباع است. دو بافت لومی و شنی، دو سطح 5 و 20 برای SAR و دو سطح 4 و 12 دسی زیمنس بر متر برای EC و آب معمولی با شوری بسیار کم برای این منظور به کار برده شد. از نمک های MgCl و 2 CaCl2 ،NaCl با نسبت Ca:Mg=2:1 برای تهیه تیمارها استفاده شد. پخشیدگی از روش جریان خروجی تک گامی در مکش 15 بار اندازهگیری شد. مقادیر هدایت ه یدورلیکی غیراشباع با استفاده از مقادیر پخشیدگی و شیب منحنی رطوبتی محاسبه شد. در هر دو خاک با افزایش SAR و کاهش EC، پخشیدگی و هدایت هیدرولیکی غیراشباع خاک کاهش یافته و این کاهش در رطوبت های کمتر، بیشتر مشاهده شد. خاک شنی کمتر از خاک لومی تحت تاثیر قرار گرفت . در مقایسه تیمارهایی که کمترین و بیشترین مقدار پراکندگی را در خاک ایجاد میکنند، مقادیر پخشیدگی و هدایت هیدرولیکی غیراشباع در خاک لومی حدود 100% کاهش داشته است و برای خاک شنی در رطوبت های کم، مقادیر پخشیدگی حدود 91 % و هدایت هیدرولیکی غیراشباع حدود 99 % کاهش داشته است.

کلیدواژه ها:

روش جریان خروجی تک گامی ، شیب منحنی مشخصه رطوبتی ، کیفیت آب