بررسی و توسعه مدل شاخص کیفیت جهت خطوط بتنی در راه آهن

یکی از بخشهای اساسی در سامانه مدیریت نگهداری خط که جهت برنامهریزی و سازماندهی فعالی تهای تعمیر ونگهداری خطوط ریلی به آن نیاز است، ارزیابی شرایط روسازی میباشد. شرایط روسازی خطوط بتنی را هآهن ازنظر پارامترهای نگهداری، امری کیفی است که برای تصمی مگیری در مورد عملیا تهای نگهداری و تعمیر و پی شبینی شرایط آینده خط در یک سامانه مدیریتی، باید به صورت یک پارامتر کمی درآید. بدین منظور در اینتحقیق از توسعه مدلهای شاخص کیفیت ساز های خط و شاخص کیفیت هندسی خط استفاده میشود. دراین خصوص علیرغم توسعه قابلتوجه خطوط بتنی را هآهن در ایران و جها ن، هنوز روش مدون و مشخصی جهتارزیابی کیفی روسازیهای بتنی ارایه نگردیده اس ت. برای کالیبرهکردن مدل شاخص کیفیت اجزای خط در یک مسیر نمونه، مطالعات میدانی در قسمتهایی از خطوط بتنی متروی تهران صورت گرفته است. در مسیر مورد مطالعه، شاخ صهای کیفیت اجزاء خط برای گرو ههای پابند، دال بتنی و ریل که به ترتیب 95,89,88 بودند، نشان داد که کمی کردن وضعیت کیفی اجزاء خطوط بتنی با استفاده از متدولوژی مورد استفاده و آنچه که انتظار میرفت، دارای نتایج مناسبی بوده است. شاخصهای هندسی مورد استفاده درا ین تحقیق علاوه بر انحراف معیار، پارامتر میانگین را نیز در نظر میگیرند. در مسیر مورد مطالعه، نتیجه شاخص هندسی برای خط مورد مطالعه با توجه به مقدار مجاز بین3/02صفر میباشد، که ملزومات کافی برای عبور قطار را دارا میباشد.

کلیدواژه ها:

خط بتنی راه آهن ، نگهداری و تعمیر ، شاخص کیفیت سازه ای خط ، شاخص کیفیت هندسی خط