مکانیابی دوربینهای ورودی محدوده زوج و فرد با رویکردپوشش بیشینه تخلفات

ایجاد محدودی ت تردد وسای لنقلیه شخصی در مناطق پرتراکم شهری به عنوان یکی از راهکارهای مدیریت تقاضای ترافیک و یکی ازرو شهای مرسوم کاهش آلودگی به شمار می رود. اگرچه اجرای طرح ممنوعیت تردد براساس شماره پلاک )طرح زوج یا فرد( درشهر تهران، در راستای اعمال مدیریت تقاضای ترافیک بوده و توسط نیروهای انسانی در محل معابر ورودی محدوده صورت می گیرد،اما مشکلاتی از قبیل انعطاف پذیری کم نیروهای انسانی و تعداد قابل توجه تخلفات به دلیل خطای انسانی، لزوم استفاده از دوربین جهت کنترل مکانیزه معابر ورودی محدوده را بیش از پیش می نماید. در این پژوهش، نویسندگان سعی کرده اند با هدف بیشینه کردن پوشش تخلفات، اقدام به مکانیابی این نوع دوربین ها جهت کنترل مکانیزه محدوده نمایند. مدل ارائه شده در این پژوهش از نوع صفر و یک بودهو محدودی تهای مختلفی از جمله محدودیت بودجه، تعداد نیروی انسانی و تعداد حداقل معابر در هر رده عملکردی در نظر گرفته شده است. پس از حل این مدل با استفاده از الگوریتم شاخه و کران، از آنجا که تعداد معابر تحت پوشش کنترل مکانیزه متناسب با هزینه تخصیص داده شده است، تحلیل حساسیتی نیز بر روی هزینه و میزان پوشش تخلفات ارائه شده است. نتایج حاصل از تحلیل حساسیت هزینه هانشانگر افزایش چشمگیر تخلفات پوشش داده شده تا هزینه تقریبی حدود 55 / 6 هزار میلیارد ریال و کاهش روند پوشش تخلفات پس از این محدوده است. این تحلیل و میزان پوشش تخلفات به ازای هزینه های مختلف تخصیص داده شده می تواند گامی موثر در جهت تسهیل تصمیم گیری مدیران به منظور تخصیص بودجه برای اجرای این طرح باشد

کلیدواژه ها:

مدیریت تقاضا ، پلاک ، دوربین ، بودجه ، الگوریتم شاخه و کران