بررسی ابعاد کیفیت محیط بافت فرسوده در محله مفت آباد منطقه 13 تهران

بدون شک محیط به عنوان ظرف انسان یکی از بخشها و یا به واقع یکی از ارکان بروز و ظهور حس بهزیستی در شهروندان است. ضعف دسترسی، ناپایداری و چهره نازیبای بناها، کمبود استاندارد ها و سرانه کاربری ها و ... بخشی از مشخصات بافت های فرسوده در شهرهای کشورهای در حال توسعه و توسعه نیافته است که امروزه به عنوان یک موضوع حاد مورد توجه اندیشمندان مطالعات شهری است. در اینراستا چرخه پیوسته و سیستمی مشکلات شهر حکایت از آن دارد که عقیم ماندن مسائل خود زایای مشکلات و مسائل متعدد بعدی است. با توجه به ضرورت و اهمیت بررسی کیفیت محیطی در باف تهای فرسوده این مقاله به بررسی کیفیت محیط در چارچوب شش شاخص دسترسی، منظر، کیفیت ابنیه، امنیت، تراکم و امکانات و تسهیلات شهری در بافت فرسوده محله مف تآباد واقع در منطقه 13 در دو قالبعینی و ذهنی، پرداخته است. و در این راستا به دنبال پاسخ به این سؤال است که مه مترین عوامل در کیفیت محیط محله مفت آباد چیست؟ و مه مترین مسائل و اولویت های ساکنین محله مذکور شامل چه مواردی است؟ از آنجا که هدف این مقاله به واقع بررسی کیفیت محیط در بافت فرسوده محله مفت آباد بر مبنای شاخ صهای عینی و ذهنی است لذا روش مورد استفاده در این تحقیق توصیفی-تحلیلی ومقاله از نوع اکتشافی می باشد. در این بین از تکنی کهای آماری چون تحلیل عاملی در قالب نرم افزار SPSS استفاده شده است. به منظور گردآوری داد ههای مورد نیاز نیز از دو روش کتابخان های و مطالعات میدانی استفاده شده است. در روش کتابخان های گزید های از منابع معتبر مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته و در مطالعات میدانی نیز به دو صورت پرسشنام های و روش مشاهده داد ههای مورد نیاز گردآوری شده است. نتایج به دست آمده در این مقاله نشا ندهنده این است که کیفیت عینی و ذهنی محیط در بافت فرسوده محله مف تآباد در حد نازلی قرار دارد. در عین حال مکانیز مهای شکل دهنده کیفیت پایین محیط در بافت مورد مطالعه دو عامل درونی و بیرونی است. عامل درونی در شکلگیری کیفیت پایین محیط عامل فقر اقتصادی ساکنین است و عامل بیرونی ضعف مدیریت شهری است .

کلیدواژه ها:

بافت فرسوده ، کیفیت محیط ، مفت آباد ، منطقه 13 ، تهران