اثر برخی از آنتی بیوتیکها بر عیار پادتن H1 حاصل از واکسن نیوکاسل

سال انتشار: 1378
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 1,109

فایل این مقاله در 5 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-54-3_001

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1394

چکیده مقاله:

ششصد و دوازده جوجه یک روزه گوشتی از نژاد Ross در 9 گروه قرار گرفتند که در هر گروه دو پن برای ماده ها دو پن برای نرها اختصاص یافت. یکی از گروه ها به عنوان گروه شاهد در نظر گرفته شد که تا آخر دوره هیچ آنتی بیوتیکی در آن تجویز نشد و 8 گروه دیگر به آنتی بیوتیکهای سولفادیازین + تری متوپریم (سولتریم)، تایلوزین تارترات، سالینومایسین، لینکومایسین + اسپکتینومایسین (لینکوسپکتین)، انروفلوکساسین، کلرامفنیکل، کلرتتراسیکلین و فورازولیدون اختصاص داده شد. ه مه گروه ها در سننی 8، 15 و 31 روزگی در مقابل بیماری نیوکاسل واکسینه شدند. در 7 گروه درمانی در سنین 16 تا 20 روزگی و 32 تا 36 روزگی بطور جداگانه آنتی بیوتیکهای فوق مصرف گردید و در یک گروه درمانی داروی سالینومایسین از 16 روزگی تا 3 روز پیش از کشتار به طور مداوم در دان مورد استفاده قرار گرفت. قبل و بعد از مصرف داروها یعنی در سنین 14، 20، 30، 37 و 50 روزگی، از جوجه ها خونگیی به عمل آمد و با انجام آزمایش ممانعت از هماگلوتیناسیون (Hl) عیار پادتن جوجه ها نسبت به واکسن نیوکاسل اندازه گیری شد. نتایج به دست آمده توسط آنالیزواریانس و آزمون توکی از نظر آ»اری مورد مقایسه قرار گرفت. بر این اساس مشخص گردید که میانگین عیار پادتن گروه سالینومایسین در 51 روزگی به صورت معنی داری نسبت به گروه شاهد بالاتر بود (p<0/05) ولی میانگین عیار پادتن سایر گ روه ها و شاهد، و نیز نرها و ماده ها اختلاف معنی داری با یکدیگر نداشتند.

نویسندگان

بهرام شجاعدوست

گروه آموزشی علوم درمانگاهی، دانشکده علوم دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

محمدحسن بزرگمهری فرد

گروه آموزشی علوم درمانگاهی، دانشکده علوم دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

عبدالمحمد حسنی طباطبایی

گروه آموزشی علوم درمانگاهی، دانشکده علوم دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران