تأثیر استفاده از دیاتومیت و زئولیت طبیعی در جیره غذایی بر میزان بازده تولید و درصد رطوبت بستر در جوجه های گوشتی

سال انتشار: 1381
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 444

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-57-2_005

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1394

چکیده مقاله:

هدف: مطالعه اثرات ناشی از افزودن دو ترکیب دیاتومیت یا زئولیت طبیعی به جیره غذایی، بر روی میزان بازده تولید و درصد رطوبت بستر در جوجه های گوشتی. طرح: طرح آماری کاملاً تصادفی. حیوانات: 600 قطعه جوجه گوشتی یکروزه جنس نر از سویه تجاری راس 208. روش: استفاده از پنج گروه مورد آزمایش و تغذیه آنها به ترتیب با جیره های غذایی فاقد دیاتومیت و زئولیت (به عنوان گروه شاهد)، 2 درصد دیاتومیت، 3 درصد دیاتومیت، 1 درصد دیاتومیت + 2 درصد زوئولیت و 3 درصد زئولیت در طول دوره آزمایش (48 روز)، محاسبه شاخص های تولیدی شامل وزن بدن، مقدار غذای مصرفی و ضریب تبدیل غذایی در سنین 21، 42 و 48 روزگی، تهیه نمونه از بستر و اندازه گیری میزان رطوبت آن در سنین 21، 28، 28، 35، 42 و 49 روزگی. تجزیه و تحلیل آماری: استفاده از آزمون تجزیه واریانس به منظور تعین ا ثر استفاده از دیاتومیت یا زئولیت طبیعی در خوراک بر روی عملکرد تولید و میزان رطوبت بستر و استفاده ا ز آزمون توکی برای پی بردن به تفاوتهای ین گروه های مورد آزمایش. نتایج: نتایج بدست امده در پایان آزمایش نشان دادند که افزودن 3 درصد زئولیت به تنهایی، و یا 1 درصد دیاتومیت همراه با 2 درصد زئولیت به جیره غذایی به طور معنی داری سبب کاهش وزن بدن در مقایسه با گروه شاهد گردید (P<0/05)، در حالی که اضافه کردن 2 یا 3 درصد دیاتومیت به تنهایی به جیره غذایی، تأثیر معنی داری بر وزن بدن جوجه ها در مقایسه با گروه شاهد نداشت. اضافه نمودن 1 درصد دیاتومیت همراه با 2 درصد زئولیت به جیره غذایی موجب افزایش معنی دار ضریب تبدیل غذایی در مقایسه با گروه شاهد گردید (P<0/05) ولی استفاده از دیاتومیت (در سطوح 2 و 3 درصد) و یا زئولیت (در سطح 3 درصد) به تنهایی، تأثیر معنی داری بر ضریب تبدیل غذایی نداشت. در ارتباط با میزان رطوبت بستر، در نتیجه استفاده از دیاتومیت یا زئولیت به تنهایی و یا توأم با یکدیگر در جیره غذایی، اختلاف معنی داری بین میزان رطوبت بستر در گروه های مورد آزمایش با گروه شاهد مشاهده نگردید. با این حال کمترین میزان رطوبت بستر مربوط به جوجه های تغذیه شده به وسیله جیره غذایی حاوی 3 درصد دیاتومیت بود. نتیجه گیری: به طور کلی بر اساس نتایج به دست آمده از این مطالعه می توان چنین نتیجه گیری نمد که با توجه به تأثیر نسبتاً مطلوب افزودن 3 درصد دیاتومیت و گروه شاهد، استفاده از دیاتومیت تا سطح 3 درصد در خوراک جوجه های گوشتی می تواند قابل توصیه باشد. با این حال باید نسبت به تأثیر این افزودنی بر چگونگی هضم و جذب مواد غذایی مطالعات بیشتری انجام گیرد. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1381)، دوره 57، شماره 2. 24-19.

نویسندگان

سیدمحمدمهدی کیایی

گروه آموزشی بهداشت و تغذیه دام و طیور دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

مهرداد مدیرصانعی

گروه آموزشی بهداشت و تغذیه دام و طیور دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

محسن فرخوی

گروه آموزشی بهداشت و تغذیه دام و طیور دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران

اردلان تقدیری

دانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران