مقایسه ارزش سه روش کشت مدفوع، آزمایش آگلوتیناسیون و الایزای نقطه ای در تشخیص حاملین سالمونلا دابلین در گوساله های به ظاهر سالم

هدف: تشخیص حاملین سالمونلا با سه روش کشت مدفوع، آزمایش آگلوتیناسیون و آزمایش الایزای نقطه ای و مقایسه آنها با یکدیگر. طرح: مطالعه آزمایشگاهی و میدانی. روش: تعداد دویست و شانزده نمونه مدفوع و سرم از گوساله های به ظاهر سالم از گاوداریهای اطراف تهران اخذ گردید. نمونه های مدفوع در محیط های غنی کننده و انتخابی کشت داده شدند. بر روی نمونه های سرم، آزمایش ویدال یا آگلوتیناسیون لوله ای O و H انجام شد. برای انجام این آزمایشها تعلیقهای پادگنی مناسب O و H از سالمونلادابلین تهیه گردید. همچنین برای انجام آزمایش الایزای نقطه ای آنتی ژن H خالص از سالمونلا دابلین تهیه شد. تجزیه و تحلیل آماری: آنالیز واریانس و در صورت وجود اختلاف معنادار، استفاده از آزمون دانکن. نتایج: از 216 نمونه مدفوع در 6 مورد سالمونلا جدا گردید که شامل چهار مورد سالمونلا تیفی موریوم و دو مورد سالمونلا دابلین بود. در آزمایش آگلوتیناسیون تعداد 5 نمونه با عیار O، بالاتر از مثبت بودند. در آزمایش الایزا نیز 15 نمونه مثبت وجود داشت. نتیجه گیری: در مقایسه روشهای انجام شده نتایج آزمایشات بیانگر حساسیت بیشتر روش الایزای نقطه ای به علت مشخص نمودن تعداد بیشتر دامهای حامل می باشد. تعداد موارد مثبت روش آگلوتیناسیون از بقیه کمتر بود. در بررسیهای آماری در مقایسه روشهای فوق، تستهای الایزا و کشت مدفوع و ویدال 2 به 2 مورد مقایسه قرار گرفتند. تستهای ویدال و کشت مدفوع از همخوانی و توافق بالایی برخوردار بودند که ضریب ک اپای به دست آمده تا حدودی مؤید همین مطلب بود. همچنین بین تستهای الایزا و ویدال هم، همخوانی برقرار بود. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1382)، دوره 58، شماره 3، 291-287.

کلیدواژه ها:

سالمونلوز ، آزمایش ویدال ، الایزا ، گاو ، حامل ، سالمونلادابلین