اندازه گیی میزان باقیمانده نیتریت در انواع فرآورده های گوشتی عرضه شده در ایران به وسیله روش اسپکتروفتومتریک

سال انتشار: 1382
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 516

متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-59-2_015

تاریخ نمایه سازی: 11 اردیبهشت 1394

چکیده مقاله:

هدف: تعیین میزان باقیمانده نیتریت ها در انواع فرآورده های گوشتی عرضه شده در ایران به منظور ارزیابی رعایت استانداردهای مربوطه به حدود مجاز مواد افزودنی در کشور. طرح: مطالعه توصیفی- تحلیل بر مبنای نمونه گیری اتفاقی. تعداد نمونه: دویست و پنجاه نمونه از انواع فرآورده های گوشتی (انواع کالباس و سوسیس). روش: در این مطالعه تعداد 250 نمونه از انواع فرآورده های گوشتی (کالباس و سوسیس) تولید شده توسط کارخانه های مختلف در سطح کشور به طور اتفاقی انتخاب و نمونه های مذکور از نظر شاخص میزان باقیمانده نیتریت با روش اسپکتروفتومتریک مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه و تحلیل آماری: در مورد شاخص نیتریت، ابتدا میانگین حسابی و خطای معیار داده های بدست آمده از هر کارخانه محاسبه شده و با استفاده از روش آنالیز واریانس یکطرفه به منظور یافتن اختلاف احتمالی بین کارخانه های مختلف و محصولات مختلف داده ها مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. ن تایج: نتایج حاصله نشان داده که میزان باقیمانده نیتریت فرآورده های مختلف (انواع سوسیس و کالباس) 1-108p.p.m بوده و بر ا ساس آنالیز واریانس یکطرفه اختلاف بین متوسط مقدار باقیمانده نیتریت مربوط به سوسیس گوشت قرمز از ایر محصولات بیشتر (P<0/05) و این مقدار در کالباس گوشت قرمز از سایرمحصولات کمتر (P<0/05) است. در حالیکه بر اساس آزمون فوق الذکر متوسط میزان باقیمانده نیتریت در سوسیس و کالباس گوشت مرغ تفاوت معنی داری با یکدیگر ندارد. نتیجه گیری: با توجه به مطالعه انجام شده میزان باقیمانده نیتریت در مواردی بالاتر از حد مجاز پذیرفته شده در کشور می باشد، لذا رعایت استانداردهای مربوطه و ا ندازه گیری و کنترل مرتب ا ین ماده افزودنی در فرآورده های گوشتی توصیه می شود. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1383)، دوره 59، شماره 2، 182-179.

نویسندگان

ابوالفضل کامکار

گروه آموزشی بهداشت م واد غذایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران

نوردهر رکنی

گروه آموزشی بهداشت م واد غذایی دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران- ایران

عبدالمجید چراغعلی

اداره کل غذا و دارو- وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی تهران، تهران- ایران

هدایت حسینی

اداره کل غذا و دارو- وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی تهران، تهران- ایران