اثر ضد پوپتوز دپرنیل در نورونهای حسی گانگلیون ریشه پشتی نخاع رت بعد از قطع عصب سیاتیک

هدف: بررسی اثرات ضد آپوپتوز دپرنیل در اعصاب حسی ریشه های پشتی نخاع. حیوانات: موش رت سفید نژاد Sprague- Dawley، محل عمل: عصب سیاتیک و گانگلیون های ریشه های پنجم پشتی نخاع. روش: عصب سیاتیک موشهای صحرایی نوزاد (سه روزه) در ناحیه پشتی ران قطع گردیده و اثرات ضد آپوپتوز دپرنیل در مقادیر 000/1، 1، 10، 25 و 50 میلیگرم در کیلوگرم در 5 گروه شش تایی از موشهای عمل شده با حیوانات گروه کنترل مورد مقایسه و ارزیابی قرار گرفت. نتایج: دپرنیل باعث جلوگیری ازکاهش آپوپتوتیک نورونها به صورت معنی داری (P<0/05) گردیده و در بین گروه های آزمایشی، در گروه 25 میلیگرم در کیلوگرم بیشترین اثر را داشته است. تجزیه و تحلیل آماری: مقایسه نتایج حاصل از گروه های آزمایشی با نتایج گروه کنترل و آنالیز آنها با استفاده از آزمون تی و ازمون آنالیز واریانس یکطرفه. نتیجه گیری: دپرنیل، اثرات ضد اپوپتوتیک خود ر ا با جلوگیری از آپتوز حاصل از آکسوتومی و آپوپتوز خودبه خودی بعد از تولد در نورونهای حسی ریشه های پشتی نخاع اعمال نموده است. مجله دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، (1384)، دوره 60، شماره 1، 69-65.

کلیدواژه ها:

آپوپتوز ، آکسوتومی ، ریشه پشتی نخاع ، دپرنیل