تأثیر محرک های ایمنی ایمنواستروایمنووال بر شاخص های خونی، بیوشیمیایی و ایمنی فیل ماهیان جوان پرورشی (Huso huso)

زمینه مطالعه: محرک های ایمنی نقش مهمی در تقویت سیستم ایمنی ماهیان و پیشگیری از بروز انواع بیماریها ایفا می کنند. هدف: اینمطالعه به منظور ارزیای تأثیر سطوح متفاوت محرک های ایمنی ایمنواستروایمنووال بر شاخص های خونی، بیوشیمیایی و ایمنی فیل ماهیان جوان پرورشی (Huso huso) به مدت 8 هفته انجام گرفت. روش کار: پس از یک ماه سازگاری با شرایط پرورشی و جیره پایه، 450 عدد فیل ماهی جوان پرورشی (95/58 ±9/38g) در قالب یک طرح کاملاً تصادفی و 5 تیمار (شاهد (0%)، ایمنواستر 1%، ایمنووال 1%، ایمنواستر 3% و ایمنوول 3%) با 3 تکرار و تراکم 30 عدد در هر تانک توزیع شدند. در پایان هفته هشتم نمونه برداری از خون ماهیان به طور تصادفی انجام گرفت (9 ماهی به ازای هر تیمار). نتایج:مقادیر هماتوکریت، هموگلوبین، MCHC, MCV, MCH ، شمارش گلبول های قرمز و سفید، شمارش افتراقی، پروتئین کل، آلومین، IgM و لیزوزیم تعیین شدند. هماتوکریت، هموگلوبین (به استنثای ایمنواستر 1%)، تعداد گلبول های سفید (به استثنای ایمنووال 3%)، P<0/05) MCV, MCH) و درصد نوتروفیل در تیمارهای حاوی محرک های ایمنی افزایشی را نسبت به شاهد نشان دادند. بیشترین تعداد لنفوسیت در ایمنووال 3% رویت گردید. افزایشی در پروتئین کل، آلبومین (به استثنای ایمنواستر 3%) و لیزوزیم در تیمارهای حاوی محرک های ایمنی نسبت به شاهد مشاهده گردید. نتیجه گیری نهایی: محرک های ایمنی ایمنواستروایمنووال می توانند نقشی را در بهبود شاخص های خونی، بیوشیمیایی و ایمنی فیل ماهیان جوان پرورشی ایفا نمایند.

کلیدواژه ها:

فیل ماهی (Huso huso) ، بتاگلوکان ، مانان اولیگوساکارید ، بیوشیمیایی