مطالعه فراوانی الگوهای متفاوت موج P در گاومیش رودخانه ای خوزستان

زمینه مطالعه: مطالعه پارامترهای الکتروکاردیوگرافی گاومیش در مقایسه با سایر دام های بزرگ بسیار محدود می باشد. الکتروکاردیوگرافی ابزار بسیار مهمی در تشخیص بیماریهای قلبی می باشد. به کار بردن این روش جهت تشخیص اختلالات قلبی نیازمند استاندارد نمودن آن نه تنها در بین انواع دام بلکه در میان نژادهای مختلف از یک گونه می باشد. زیرا پارامترهای یک الکتروکاردیوگرام به عواملی هم چون اندازه، نژاد، سن و... بستگی دارد. هدف: در تحقیق حاضر الگوهای متفاوت موج P در این دام تعیین گردیده است. روش کار: 100 رأCس گاومیش به دو گروه جنسی و نیز دو گروه سنی تقسیم شدند. از اشتقاق قاعده ای– رأCسی جهت ثبت نوار قلب استفاده گردید و داده ها با استفاده از آزمون مربع کای مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج: موج P به اشکال مثبت ساده، مثبت شکاف دار(دوقله ای)، دوفازی مثبت– منفی و دوفازی منفی– مثبت دیده شد. انجام آزمون های آماری مشخص نمود که تنها اختلاف فراوانی موج P دو فازی مثبت– منفی در بین دو جنس معنی دار می باشد. همچنین حضور هم زمان اشکال مثبت ساده، دوقله ای مثبت و دوفازی مثبت– منفی در بین دو جنس واجد اختلاف آماری معنی دار بود (05/0 p< .) اختلاف بین فراوانی اشکال مختلف موج P با یا بدون لحاظ کردن حضور هم زمان آنها در دو گروه سنی معنی دار نبوده است. نتیجه گیری نهایی: یافته های بررسی حاضر همچون سایر مطالعات نشان داد، در صورتی که در گاومیش از اشتقاق قاعده ای– رأCسی استفاده شود، موج P مثبت ساده در مقایسه با سایر اشکال آن از فراوانی بیشتری برخوردار خواهد بود.

کلیدواژه ها:

گاومیش ، الکتروکاردیوگرافی ، موج P