ارزیابی آزمایش آگلوتیناسیون لاتکس( LAT )و هماگلوتیناسیون غیرمستقیم IHAجهت تشخیص دیکروسلیوز گوسفند

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 2,301

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JVR-72-4_002

تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1397

چکیده مقاله:

زمینه مطالعه: ترماتد دیژن دیکروسلیوم دندریتیکوم انگل کبد، مجاری صفراوی و کیسه ی صفرای پستانداران خصوصا نشخوارکنندگان است که با استفاده از رو شهای ایمن یشناسی م یتوان به تشخیص زود هنگام آلودگی اقدام نمود. هدف: مقایسه آگلوتیناسیون لاتکس و هماگلوتیناسیون غیر مستقیم در تشخیص آنتی بادی ضددیکروسلیوم دندریتیکوم در سرم گوسفندان آلوده بود. روش کار: پس از جداسازی انگ لهای زنده از کبد گوسفندان آلوده، بخشی از انگلها به منظور تهیه آنتی ژن پیکری با استفاده از سونیکاتور هموژن شدند و بخشی دیگر در شرایط استریل به محیط کشت انتقال یافتند تا از مواد ترشح شده از انگل به عنوان آنتی ژن دفعی ترشحی استفاده شود. از گوسفندان آلوده و بره های غیر آلوده به دیکروسلیوم دندریتیکوم به منظور تهیه سرمهای مثبت و منفی خونگیری به عمل آمد. جهت تست آگلوتیناسیون لاتکس روی ذرات لاتکس، آنتی ژنها جداگانه اضافه و مخلوط شدند تا اتصال آنت یژن به ذرات لاتکس برقرار شود. نمونه های سرم مثبت و منفی به لاتکس فوق اضافه و از نظر واکنش لاتکس آگلوتیناسیون مورد بررسی قرار گرفتند. در آزمایش هماگلوتیناسیون غیر مستقیم پس از رقت سازی سر مها، به گلبول قرمز حساس شده، آنتی ژن اضافه و مخلوط گردید و از نظر ظهور واکنش هماگلوتیناسیون مورد بررسی قرار گرفتند. نتایج: حساسیت و ویژگی روش لاتکس آگلوتیناسیون با استفاده از آنت یژن دفعی ترشحی به ترتیب 84 % و 6/ 97 % و در استفاده از آنت یژن پیکری 96 % و 6/ 97 % محاسبه شد. حساسیت و ویژگی روش هماگلوتیناسیون غیر مستقیم با استفاده از آنتی ژن دفعی ترشحی به ترتیب 60 % و 9/ 92 % و در استفاده از آنتی ژن پیکری 92 % و 7/ 66 % محاسبه شد. نتیجه گیری نهایی: با توجه به بررسی حاضر روش لاتکس آگلوتیناسیون با استفاده از آنتی ژن دفعی ترشحی و سوماتیک از حساسیت و ویژگی بالایی برخوردار است و روشی سریع و بدون نیاز به ابزارخاص در تشخیص دیکروسلیوزیس می باشد.

نویسندگان

محمدحسین راضی جلالی

گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

مسعود قربانپور

گروه پاتوبیولوژی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران

فروزان جهانگیری نصر

دانش آموخته دانشکده دامپزشکی دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران