بررسی تأثیر اندازه ذرات رسوبات بستر بر آبشستگی تکیه گاه های پل

آب شکستگی پدیده طبیعی است که بواسطه جریان آب رودخانه ها و یا سیلاب بوجود آمده، و نتیجه آن عمل فرسایش بو سیله جریان آب است،که موجب انتقال و سائیدن مواد از کف، سواحل و اطراف پایه های پل می شود ودر بسیاری از موارد منجر به تخریب پل و سازه های هیدرولیکی میگردد.در این مطالعه تأثیر اندازه ذرات ر سوبات بستر بر آب ش ستگی تکیه گاههای کوتاه(نسبت طول پیش آمدگی تکیه گاه به عمق جریان کمتر از یک است) به صورت آزمایشگاهی با استفاده از رسوبات یکنواخت با قطر متوسط ذرات 0/35 ، 0/7 و 1/5 میلی متر در شرایط آب زلال مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان میدهد که برای رسوبات یکنواخت با (d50> 0/7) فرم بستر ریپل تشکیل میشود و برای رسوبات با (d50 =0/7) فرم بستر ریپل تشکیل نمیشود.عمق آبشستگی در رسوبات ریپل (d50≤ 0/7) در شرایط آب زلال،در مقایسه با رسوبات غیر ریپل کمتر است.

کلیدواژه ها:

آبشستگی ، اندازه ذرات ، تکیه گاه پل ، مدل فیزیکی