مقایسه اثربخشی روش فرنالد و دیویس بر عملکردخواندن دان شآموزان نارساخوان

هدف این پژوهش، مقایسه اثربخشی روش فرنالد و دیویس برعملکرد خواندن دانش آموزان نارساخوان پسر پایه سوم ابتدایی بود . پژوهش از نوع آزمایشی با سه گروه (دو گروه آزمایش و یک گروهگواه) با پی شآزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری شاملدانش آموزان نارساخوان مراجعه کننده به مرکز مشاور ه شنا خت و الفبای زندگی شهر اصفهان در دی ماه 1390 بود که به شیو ه نمونه گیری در دسترس انتخاب و 45 نفر ب هعنوان نمونه نهایی گزینشو ب هصورت تصادفی در دو گروه آزمایش و یک گروه گواه ( 15 دانش آموز روش فرنالد، 15 دانش آموز روش دیویس و 15 دانش آموز گروه گواه) جایگزین شدند . سپس آزمون تشخیصی خواندن (بدیعیان، 1375 ) و آزمون هوش وکسلر کودکان (عابدی، صاقی و ربیعی، 1388 ) بر روی هر سه گروه اجرا گردید. بر روی 15دانش آموز گروه آزمایش روش فرنالد در 10 جلس ه انفرادی 30دقیقه ای و روش دیویس نیز بر روی 15 دانش آموز دیگر گروه آزمایش در 16 جلسه انفرادی 30 دقیقه ای مداخله صورت گرفت .بر روی گروه کنترل مداخله ای صورت نگرفت. در پایان مداخلات آزمون تشخیصی خواندن بر روی گروههای آزمایشی اجرا گردید و داده ها با نر مافزارSPSS15 و آزمون تحلیل کو واریانس و مقایسه زوجی تحلیل شدند

کلیدواژه ها:

نارساخوانی ، روش دیویس ، روش فرنالد ، عملکرد خواندن