تأثیر درمان شناختی رفتاری مذهب محوربر تا بآوری زوجین

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری مذهب محور بر تاب آوری زوج ها بود. روش پژوهش نیمه تجربی با طرح پی شآزمون و پس آزمون است. جامع ه آماری همه زنانمتأهل مراجعه کننده به مرکز مشاوره ناحیه یک کرج بود. با روشنمونه گیری در دسترس، 30 زن دارای تاب آوری پایین با آزمون تاب آوری کانر و دیویدسون ( 2003 )، انتخاب شد ند و به طور تصادفی، در دو گروه آزمایش و گروه گواه قرار گرفتند . درم ان شناختی رفتاری مذهب محور در 10 جلسه چهل وپنج دقیق ه ای به گروه آزمایش داده شد، در این مدت گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. مقیاس تاب آوری در پس آزمون دوبارهبه کار گرفته شد. تحلیل کوواریانس نشان داد که درمان شناختی رفتاری مذهب محور به طور معن اداری با افزایش تاب آوری در ارتباط است P<0/0001 یافته های این مطالعه نشان داد درمان شناختی رفتاری مذهب محور ممکن است به عنوان روشی م ؤثر برای افزایش تاب آوری در نظر گرفته شود.

کلیدواژه ها:

درمان شناختی رفتاری مذهب محور ، تاب آوری ، زنان متأهل