تاثیر همراه سازی درمان حساس سازی پنهان با درمان شناختی رفتاری بر میزان قدرت میل و احتمال به مصرف کراک

هدف این پژوهش بررسی تاثیر درمان حساس سازی پنهان با درمان شناختی رفتاری بر میزان قدرت میل و احتمال به مصرف کراک بود. این پژوهش نیمه آزمایشی، از تمامی مراجعه کنندگان به مراکز درمانی مواد شهرستان اسلامشهر در سال 1389 بود کهسوء مصرف کراک داشته اند به عنوان جامعه آماری استفاده کرد. 30 نفر با روش انتخاب در دسترس به عنوان نمونه انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند (هر گروه 15 نفر). پیش و پس از مداخلات، هم ه مراجعان به پرسشنامه مقیاس پی شبینی بازگشتRPS رایت، 2001 ) پاسخ دادند. گروه آزمایش 12 جلسه تحت درمان شناختی رفتاری به همراه حساس سازی پنهان قرار گرفت و گروه گواه فقط درمان شناختی رفتاری را دریافت کرد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون کوواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که حساس سازی پنهان با درمان شناختی رفتاری در میزان میل به مصرف م ؤثر و در احتمال بازگشت به مصرف بی تأثیر است P=0/01

کلیدواژه ها:

شناختی رفتاری ، حساس سازی درونی ، قدرت میل ، احتمال مصرف کراک