نقش حس تعلق به مکان در شکل گیری مداخلات در حفاظت از آثار تاریخی در محوطه ها و مناظر تاریخی فرهنگی

امروزه توجه صرف و تنها به کالبد فیزیکی اثر دیگر جوابگوی توجه به مداخلات حفاظتی نیست و شناخت مفاهیم نهفته در اثر و ادراک ان ها در انتخاب روش های حفاظتی بسار مهم خواهد بود بر این اساس در مقاله پیش رو به بررسی مفهوم و جایگاه حس تعلق به مکان به عنوان یکی از مفاهیم ادراکی در بحث گزینش رویکردهای پرداخته شده است هدف این مقاله دست یابی به شناخت و جایگاه نقش این مفهوم در شکل گیری مداخلات در حفاظت از اثار تاریخی است و در این پژوهش به بررسی جنبه های مختلف حس مکان از دیدگاه پدیدار شناسی و روانشناسی محیطی پرداخته شده و ارتباط این زمینه ها در بررسی رویکردهای مداخلاتی و نقش و جایگاه مفهوم حس مکان مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته است نتایج حاصل حاکی از آن است که در شکل گیری حس مکان جایگاه و ارتباط انسان و محیط بسیار مهم خواهد بود و نقش انسان با توجه به ارتباطات درونی و زمینه های بیرونی در حفظ اثر و محیط بر اساس ویژگی های کالبدی اثر در شکل گیری حس مکان تاثیر گذارند

کلیدواژه ها:

حس تعلق ، پدیدار شناسی ، روانشناسی محیطی ، مداخلات حفاظتی ، محوطه تاریخی