فراموشی به عنوان مانعی در تولید نوشتاری در زبان خارجی (مطالعه موردی نزد زبان آموزان ایرانی در زبان فرانسه)

یادگیری زبان خارجی همانند زمینه های دیگر یادگیری دستخوش فراموشی است. توجه به پدیدهٔ فراموشی در بیان گفتاری و نوشتاری در زبان خارجی اهمیت خاصی دارد، زیرا این دو حوزه، نمود توانش و مهارتهای زبان آموز هستند. این تحقیق با هدف بررسی پدیدهٔ فراموشی در حوزهٔ یادگیری زبانهای خارجی (زبان فرانسه) در سطح تولید زبانی حصورت گرفته است. برای بررسی نظریههای مرتبط با فراموشی، حافظه و ذخیره سازی اطلاعات از روشی تو حصیفی - تحلیلی استفاده کردیم. در ادامه، طی یک تحقیقی میدانی با استفاده از کلمات عینی و ذهنی به بررسی فراموشی کلمات در حوزهٔ زبان خارجی پرداختیم. فراموشی کلمات را در قالب دو آزمون بر پایهٔ دو منبع متفاوت، یعنی لیست کلمات جدایی از متن و کلمات داخل متن به زبان فرانسه، در میان زبان آموزان زن و مرد با دو ردهٔ سنی ه۲ تا ۳۰ سال و ۳۱ تا ۶۰ سال بررسی کردیم. نتایج پژوهشی نشان داد که فراموشی، وابسته به نوع کلمات زبانی است و کلمات ذهنی، نسبت به کلمات عینی بیشتر فراموش میشوند. دادهها نیز ثابت کردهاند که سن و جنس آزمودنیها تأثیر معناداری بر فراموشی کلمات عینی و ذهنی دارند. به بیان دقیق تر، سن و جنسی آزمودنیها و نوع کلمات، زمانی که کلمات در قالب یک متن باشند، بر فراموشی تأثیرگذارند، به طوری که در گروه ه۲ تا ۳۰ سال فراموشی کلمات عینی در بین مردان معنادار و ۱/۸۲ درصد بیشتر از زنان بوده است، ولی در گروه سنی ۳۱ تا ۶۰ سال، نتایج بر عکسی بود و میزان فراموشی زنان ۲/۵ درصد بیشتر شد

کلیدواژه ها:

فراموشی ، یادگیری ، زبان خارجی ، زبان آموزان ایرانی