دال ومدلول در اندیشه ناصر خسرو

فیلسوفان و زبان شناسان از دیرباز در باب مفاهیم دال و مدلول تأمل کردهاند؛ اما با آغاز قرن بیست، مطالعات زبانی به طور عام و مفاهیم دال و مدلول به طور خاص عمقم و گسترش چشمگیری یافتهاند. در سنت ما نیز اگرچه اندیشمندان به مسئله زبان توجه کردهاند، کمتر کسی از وجهی زبان شناختی آن را بررسی است. ناصرخسرو را از معدود اندیشمندانی یافتیم که تلاش کرده است ماهیت دال و مدلول و نسبت میان آنها را از منظری زبان شناسانه بررسی کند. وی با انتخاب نام و نامدار برای دال و مدلول، آنها را قراردادی میداند و به نحوهٔ تکوین حتی خود مدلول یا نامدار نیز توجه می کند. در این مقاله، با نقبی گذرا به دیدگاه سوسور دربارهٔ ماهیت دال و مدلول، این فرضیه را ارزیابی می کنیم که آیا ممکن است دیدگاه ناصر خسرو در این زمینه در چرخهٔ مطالعات زبان شناختی امروزی وارد شود یا نه.

کلیدواژه ها:

ناصرخسرو ، سوسور ، دال ، مدلول ، نام ، نامدار