بررسی رده شناختی افعال کمکی در زبان فارسی

دریاشت:ع برتر چکیده - rاین جستار به بررسی کاربرد افعال کمکی فارسی در مقایسه با برخی از زبانهای اروپایی میپردازد و ܡܢ موضوع آن محدود به مقوله هایی نظیر نمود استمراری و کامل، زمان آینده و ساخت مجهول است. ابتدا به بررسی چگونگی استفاده از افعال کمکی در زبان فارسی میپردازیم و سپس با مقایسه این زبان با دیگر زبانهایی که از این روش برای رمزگذاری این مقولات بهره میبرند، می کوشیم تا به تفاوتها و شباهتها در کاربرد این گونه افعال اشاره نماییم. بدین منظور دادههای زبان فارسی را از کفتار روزمره، رسانه ها و کتب و دادههای زبانهای دیگر را از کتاب دستور و منابع اینترنتی جمع آوری نموده و در چارچوب رده شناسی مورد تحلیل قرار دادهایم. مطالعهٔ زبانهای مختلف نشان میدهد که کاربرد هریک از این افعالی کمکی امری تصادفی نبوده، بلکه دارای مراحل تکامل تاریخی و دستوری متفاوت بوده است. زبان فارسی به طور کلی گرایش به کاربرد فعل «بودن» برای نمود کامل و فعل «داشتن» برای استمرار دارد و از لحاظ کاربرد فعل کمکی در نمود کامل شباهت بیشتری به زبانهای ژرمنی دارد. از سوی دیگر زبان فارسی تمایل به استفاده از افعالی برای زمان آینده دارد که مفهوم خواستن و اراده را در بردارند. نهایتاً در این نوشتار با مقایسهٔ بین زبانی افعال کمکی براساس بسامد کاربرد آنها، سلسله مراتب نشانداری آنها را در هر مورد معرفی نموده و وضعیت زبان فارسی را نسبت به این سلسله مراتب ها مشخص می نماییم.

کلیدواژه ها:

رده شناسی ، افعال کمکی ، نمود کامل ، نمود استمراری ، زمان آینده ، مجهول